Hormonale verstoring bij vrouwen

De hormonale achtergrond van een vrouw is niet stabiel. Het verandert als gevolg van de maandelijkse cyclus, zwangerschap en menopauze. Tijdens deze periodes zijn veranderingen te wijten aan fysiologische redenen en worden ze als de norm beschouwd. Maar het hormonale systeem is erg gevoelig voor externe factoren. Constante stress, slechte ecologie en slechte gewoonten raken elke dag de gezondheid van een vrouw. In dit verband is er een hormonale verstoring, die niet geassocieerd is met fysiologische processen. Vaak wenden vrouwen zich tot een arts wanneer zich ernstige afwijkingen in het lichaam hebben voorgedaan. Soms zijn pathologische veranderingen onomkeerbaar..

In dit artikel zullen we bekijken welke hormonen belangrijk zijn voor het vrouwelijk lichaam, wat leidt tot onbalans en hoe hormonale verstoring kan worden hersteld als het zich voordoet.

Wat is hormonaal evenwicht en het belang ervan

Alles in het lichaam is met elkaar verbonden. Voor het optimaal functioneren van alle systemen en organen zijn biologisch actieve stoffen nodig - hormonen. Ze worden geproduceerd door de endocriene klieren. Het verloop van alle vitale processen hangt af van deze stoffen. Dankzij hen kan een vrouw zwanger worden en een kind baren..

Al deze stoffen moeten in een bepaalde hoeveelheid in het lichaam aanwezig zijn. Een overvloed of gebrek daaraan leidt tot verschillende mislukkingen. De verhouding van hormonen in het mannelijke en vrouwelijke lichaam is anders.

De belangrijkste hormonen bij vrouwen:

Het wordt voornamelijk geproduceerd door de eierstokken. Het is op deze hormonen dat de juiste ontwikkeling van het voortplantingssysteem bij een meisje tijdens de puberteit afhangt. Ze zijn verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de baarmoeder, de eileiders en de vorming van secundaire geslachtskenmerken. Conceptie en zwangerschap zijn afhankelijk van oestrogeen. Dit hormoon wordt ook wel het hormoon van de jeugd genoemd, omdat het de conditie van de huid, botten beïnvloedt.

Ook een belangrijk hormoon waarvan de regelmaat van de menstruatiecyclus afhangt. Hij is verantwoordelijk voor het voorbereiden van de borstklieren voor het geven van borstvoeding en wordt de "bewaarder" van de zwangerschap die is ontstaan. Bij gebrek aan deze stof treden vaak menstruatieproblemen op en zijn ook miskramen en bevroren zwangerschappen mogelijk..

Dit zijn twee centrale vrouwelijke hormonen, maar er zijn andere die net zo belangrijk zijn. Onder hen kunnen testosteron, prolactine, luteïniserend hormoon (LH) worden onderscheiden in een speciale groep. Elk hormoon vervult een strikt gedefinieerde functie, daarom moet de concentratie van deze stoffen in bepaalde perioden van de cyclus voldoen aan de norm. Afwijkingen, zelfs kleine afwijkingen, leiden tot verstoringen in de endocriene, reproductieve en andere systemen van het lichaam.

Waarom hormonale stoornissen voorkomen

Zowel interne als externe factoren kunnen de productie van biologisch actieve stoffen beïnvloeden. Laten we eens kijken naar de meest voorkomende redenen.

Endocriene ziekten

De productie van bepaalde hormonen hangt af van de toestand van het endocriene systeem. Dit is het belangrijkste centrum, dat bestaat uit de endocriene klieren. Dit omvat de eierstokken, hypofyse, alvleesklier en schildklier, pijnappelklier, bijnieren. Elke afwijking in deze organen leidt automatisch tot verstoringen van de werking van het lichaam. De meest voorkomende endocriene aandoeningen zijn:

• diabetes;
• hypothyreoïdie - treedt op als gevolg van aandoeningen van de schildklier. Deze pathologie is vaak de oorzaak van chronische vermoeidheid bij vrouwen..
• struma - vergroting van de schildklier. Komt vaak voor bij vrouwen als gevolg van leeftijdsgebonden veranderingen.
• Itsenko-Cushing-syndroom. Het wordt gekenmerkt door overmatige haargroei, een toename van het lichaamsgewicht. Komt voor door overbelasting van de bijnieren.

Elke verstoring van het werk van het endocriene systeem veroorzaakt eerst de ontwikkeling van ontstekingsziekten in de bekkenorganen of het voortplantingssysteem. Als op dit moment de behandeling niet wordt gestart, treedt vervolgens onvruchtbaarheid op.

Adolescentie of puberteit

Tot de adolescentie is de hormonale achtergrond bij jongens en meisjes ongeveer hetzelfde. Maar met het begin van de puberteit begint elk geslacht zijn eigen hormonen te produceren, waarvan de ontwikkeling van de geslachtsorganen en secundaire geslachtskenmerken afhangt..

Gedurende deze periode wordt de verhoogde productie van biologisch actieve stoffen als normaal beschouwd. Vanaf ongeveer 11-12 jaar vindt er onder hun invloed een volledige herstructurering van het endocriene systeem plaats. Ook de aanmaak van groeihormoon is in deze periode belangrijk. Deze hormonale groei verklaart de moeilijkheid van de adolescentie.

Vóór de puberteit is het moeilijk om afwijkingen in de hormoonproductie te herkennen. Aangeboren afwijkingen van de geslachtsorganen kunnen ertoe leiden dat het meisje in de adolescentie niet genoeg vrouwelijke hormonen heeft. De erfelijke factor is ook belangrijk. Om de hormonale achtergrond bij een tiener te beoordelen, moet u een kindergynaecoloog of endocrinoloog bezoeken.

Hormonale medicijnen gebruiken

Het nemen van bepaalde medicijnen kan ook leiden tot hormonale onevenwichtigheden. De meest voorkomende oorzaak is orale anticonceptie, die oestrogeen of gestodeen bevat. Vooral bij zelftoediening van anticonceptiva bestaat het risico dat de hormonale balans wordt verstoord.

Moderne medicijnen hebben een lage dosis hormonen, maar toch kan alleen een arts ze voorschrijven. Het is absoluut noodzakelijk dat u eerst de hormonale achtergrond controleert en wordt getest.

Emotionele stoornissen, stress

Het endocriene systeem is erg gevoelig voor stress en angst. Onder invloed van negatief sterke emoties geeft de hypofyse een grote hoeveelheid adrenaline, een stresshormoon, af aan de bloedbaan. Het is noodzakelijk voor de mobilisatie op korte termijn van alle lichaamsmiddelen. Maar langdurige of frequente stress leidt ertoe dat dit hormoon constant in het lichaam wordt vrijgegeven, waardoor de endocriene klieren tot het uiterste moeten werken. Dit leidt tot hormonale verstoringen..

Bijnier problemen

Ziekten van de bijnieren brengen ook een overmaat of gebrek aan biologisch actieve stoffen zoals cortisol, catecholamine, geslachtshormonen met zich mee. De meeste pathologieën worden geassocieerd met goedaardige gezwellen - cysten en / of adenomen. Om ze op tijd te diagnosticeren, moet u preventieve onderzoeken bijwonen.

Stoornissen van neuro-endocriene regulatie

Dit omvat elke pathologie van het hypothalamus-hypofyse-systeem, waaronder de hypothalamus, hypofyse en perifere klieren. Dit kan traumatisch hersenletsel, kwaadaardige tumoren, beroertes, encefalitis zijn..

Ongezonde levensstijl

Alcoholgebruik leidt tot een constante afgifte van cortisol in de bloedbaan. Bij frequente plengoffers leidt een teveel aan dit hormoon tot verstoringen in de emotionele sfeer. Angst, depressie, apathie verschijnen. En dit leidt op zijn beurt tot meer werk van de alvleesklier..

Ook heeft alcohol een negatieve invloed op het werk van de bijnieren, waardoor het constant het stresshormoon (adrenaline) moet produceren. Onder invloed neemt de hoeveelheid vrouwelijk hormoon oestrogeen af. Als gevolg hiervan begint een vrouw die drinkt de mannelijke kenmerken te domineren - een ruwe stem, een afname van de huidelasticiteit en de menstruatiecyclus wordt verstoord. Misschien vroegtijdige veroudering en het begin van de vroege menopauze.

Onjuiste voeding, namelijk het gebruik van vet voedsel of fastfood, leidt tot stofwisselingsstoornissen. En zoals je weet, is obesitas een van de ziekten van het endocriene systeem. Starre diëten, passie voor veganisme veroorzaken vaak ook algemene lichamelijke uitputting. In dit geval is het mogelijk om de menstruatie volledig te stoppen vanwege een gebrek aan voedingsstoffen en vitamines..

Gynaecologische ziekten

Ziekten van het vrouwelijke voortplantingssysteem die hormonale stoornissen kunnen veroorzaken:

• vleesbomen;
• endometriose;
• poliepen in de baarmoederholte;
• ovariële disfunctie;
• endometriale hyperplasie.

Zwangerschap, bevalling

Om het vrouwelijk lichaam het kind te kunnen laten dragen, heeft het op een nieuwe manier een herstructurering nodig. Daarom neemt na de conceptie de productie van enkele belangrijke hormonen aanzienlijk toe. De eerste biologisch actieve stof, waarvan de hoeveelheid dramatisch toeneemt, is hCG. Het is door de hoeveelheid dat een zwangerschap wordt bepaald of niet. Het tekort duidt op het vervagen van de vroege zwangerschap..

De productie van progesteron en oestrogeen neemt ook toe. Tijdens de zwangerschap helpen ze om te gaan met de verhoogde stress op het lichaam. Meestal duurt het na de bevalling 2-3 maanden om de hormonale niveaus te normaliseren. Maar u moet weten dat als een vrouw borstvoeding geeft, een verhoogde hoeveelheid hormonen ook de norm is..

Climax

Na 40-45 jaar vervalt de ovariële functie. Daarbij neemt ook de aanmaak van vrouwelijke hormonen af. Dit beïnvloedt het hele lichaam, dus het wordt herbouwd tot een nieuw werksysteem. Hierdoor verslechtert het algemene welzijn, begint de vrouw sneller te verouderen, treden aandoeningen van het bewegingsapparaat op, met name osteoporose.

Belangrijk! Zelfs na het stoppen van de menstruatie worden hormonen in een minimale hoeveelheid nog 1-2 jaar geproduceerd. Tijdens deze periode is zwangerschap mogelijk..

Dit zijn de belangrijkste redenen die leiden tot hormonale stoornissen in het vrouwelijk lichaam. Maar de provocerende factoren kunnen ook worden toegeschreven aan wonen in ecologisch ongunstige gebieden, werken in gevaarlijke productie en andere factoren.

Tekenen van hormonale onbalans bij vrouwen

Symptomen zijn afhankelijk van leeftijd en oorzaak. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd klagen vaak over de volgende problemen:

1. Menstruele onregelmatigheden. Dit kan vertraagde of ontbrekende perioden zijn voor een bepaalde tijd (amenorroe).
2. Verbetering van PMS.
3. Ernstige pijn tijdens de menstruatie.
4. Verhoogde haargroei (hirsutisme).
5. Huidproblemen zoals acne, aanhoudende ontsteking.
6. Frequente stemmingswisselingen zonder reden.
7. Verminderd libido.
8. Slaapproblemen.
9. Hoofdpijn.
10. Agressiviteit, boosheid op anderen, prikkelbaarheid.
11. Broze nagels en haaruitval.
12. Ongemak tijdens geslachtsgemeenschap door verminderde hoeveelheid vaginale smering.

Vaak associeert een vrouw constante vermoeidheid met een sterke huishouding of werklast. Maar vaak is dit een teken van hormonale stoornissen. Deze aandoening vereist medisch advies en correctie..

Symptomen van hormonale onbalans bij tienermeisjes

Bij meisjes zijn de symptomen enigszins anders. Dit komt omdat ze net beginnen met het vaststellen van de hormonale achtergrond die nodig is voor een volwassene. Problemen met de vorming van secundaire geslachtskenmerken kunnen wijzen op overtredingen..

U moet naar een arts gaan als:

1. Er is geen menstruatie tot de leeftijd van 16-17 jaar.
2. Er is onvoldoende haargroei in de oksels of in de schaamstreek.
3. Borsten vormen zich niet.
4. Een jaar na de eerste menstruatie is er een onregelmatige cyclus;

Een te dunne lichaamsbouw of juist een forse gewichtstoename kan ook een teken zijn dat niet alles in orde is met hormonen..

Hoe hormonale onbalans bij jonge meisjes behandelen? Het belangrijkste hier is niet te schaden. Daarom wordt therapie alleen door een arts geselecteerd na een grondig onderzoek..

Wat kunnen de gevolgen zijn van hormonale onbalans

Gebrek aan of overmaat aan biologisch actieve stoffen kan leiden tot een verscheidenheid aan functionele stoornissen. De voortplantingsfunctie van de vrouw lijdt als eerste. Hormonale onevenwichtigheden zijn vaak de oorzaak van onvruchtbaarheid, frequente miskramen of onregelmatigheden in de cyclus. Andere gevolgen zijn vleesbomen, mastopathie, vaginale polyposis. Een aparte groep is de vorming van hormoonafhankelijke tumoren. De aanzet voor hun ontwikkeling is slechts een overvloed aan bepaalde hormonen. Algemeen onwel zijn, prikkelbaarheid en een slecht humeur kunnen bijdragen aan depressie.

Hoe hormonale onbalans te bepalen: diagnostische methoden

Een gynaecoloog-endocrinoloog houdt zich bezig met hormonale stoornissen in het vrouwelijk lichaam. Hij verzamelt anamnese en doet een onderzoek op de gynaecologische stoel. Voor een nauwkeurige diagnose worden een aantal laboratoriumtesten uitgevoerd. Om dit te doen, moet u worden getest op bepaalde soorten hormonen: vrouwelijke hormonen (hCG, prolactine, progesteron), schildklierhormonen (TSH, vrij thyroxine) en het niveau van vrij testosteron. Om dit te doen, moet u bloed op een lege maag doneren..

De arts kan ook een aanvullend onderzoek voorschrijven:

1. Intravaginale echografie.
2. Colposcopie.
3. Echografie van de endocriene klieren, bijnieren.

Als er overtredingen worden geconstateerd, is overleg met andere enge specialisten vereist - een therapeut, neuroloog, psychotherapeut.

Hormonale verstoring bij vrouwen: behandeling en preventie

Therapie omvat alleen een geïntegreerde benadering. Met kleine afwijkingen kan het voldoende zijn om de dagelijkse routine te normaliseren. Voor adolescenten wordt het vaak aanbevolen om mentale stress te verminderen, een kuur met multivitaminen te drinken, slechte gewoonten op te geven en goed te eten.

Bij de menopauze wordt hormoonvervangende therapie aanbevolen, omdat het lichaam niet genoeg eigen hormonen heeft. Als de hormonale onbalans bij vrouwen door analyse wordt ontdekt, kan de behandeling ook omvatten:

1. Een specifiek dieet volgen.
2. Behandeling van chronische aandoeningen van de bekkenorganen.
3. Testen op soa's, omdat ze ontstekingen in de geslachtsorganen veroorzaken.
4. Bij gebrek aan een hormoon worden synthetische hormonen voorgeschreven. Het kunnen pillen, pleisters, injecties zijn.
5. Cyclische inname van speciale vitaminecomplexen.

In zeldzame gevallen wordt een operatie uitgevoerd, die bestaat uit het uitvoeren van laparoscopie en curettage van de baarmoederhals. Meestal wordt deze methode aanbevolen bij het detecteren van neoplasmata, waarvan de groei afhangt van hormonale niveaus..

Folkmedicijnen

Als hormonale therapie om de een of andere reden niet kan worden uitgevoerd, kunnen kruidenpreparaten worden ingenomen. Sommige kruiden bevatten fytohormonen en worden daarom gebruikt om de hormonale onbalans te herstellen. Hiervoor zijn afkooksels of infusies van salie, munt, oregano, hoogland baarmoeder, fenegriek geschikt. Alleen mogen ze nooit onafhankelijk worden voorgeschreven! U kunt ze alleen nemen na overleg en toestemming van uw arts..

Belangrijk! Planten hebben een cumulatief effect, dus om een ​​positief resultaat te krijgen, worden ze lang ingenomen..

Je moet ook onthouden over preventie. Het vrouwelijk lichaam is winterhard, maar heeft ook aandacht nodig. Zorg ervoor dat u regelmatig uw gynaecoloog bezoekt voor het opsporen en tijdig behandelen van gynaecologische aandoeningen. Sport en goede voeding zullen het zenuwstelsel veerkrachtiger maken, wat betekent dat stress je zal omzeilen. Als PMS intensiveert, evenals onregelmatigheden in de cyclus, gebruik dan geen zelfmedicatie. Hormonale stoornissen zijn divers en alleen een arts kan de ware oorzaak vaststellen.

Tests voor hormonen bij vrouwen, oorzaken van hormonale stoornissen

Tests voor hormonen bij vrouwen: waarom, hoe en wanneer te nemen

Een regelmatig bezoek aan de kliniek is misschien niet het meest aangename, maar echt noodzakelijke evenement. Onder andere specialisten moet u zeker een routine-onderzoek ondergaan door een endocrinoloog. Het belang van een bezoek aan deze arts mag niet worden onderschat, omdat het endocriene systeem een ​​grote rol speelt in de gezondheid van iedereen, vooral vrouwen..

Het aantal ziekten dat gepaard gaat met een slechte werking van het endocriene systeem groeit elk jaar. Dit komt door een slechte ecologie (vooral in grote steden), een groot aantal gemodificeerde producten en erfelijke factoren. Als u problemen met het endocriene systeem vermoedt, schrijft de arts hormoontests bij vrouwen voor. Ze zullen u helpen de oorzaak van hormonale onbalans te begrijpen en een diagnose te stellen, waardoor een specialist een competente behandeling kan voorschrijven..

In dit artikel beantwoorden we de drie meest gestelde vragen:

1. In welke gevallen worden hormoontesten voorgeschreven?.
2. Hoe u correct wordt getest.
3. Hoe hormonale onevenwichtigheden te behandelen
   

Wanneer worden hormoontesten voorgeschreven?

Allereerst besteedt de endocrinoloog aandacht aan uw klachten en algemeen welzijn. Als u symptomen heeft die wijzen op een probleem met het endocriene systeem, wordt een reeks tests voorgeschreven. Om ervoor te zorgen dat de reis naar de dokter niet urgent wordt, moet u uw gezondheid controleren en een idee hebben van de symptomen veroorzaakt door hormonale verstoringen.

Symptomen van hormonale afwijkingen

Bij hormonale onbalans kunnen de symptomen zo gevarieerd zijn dat u de ene niet altijd met de andere kunt associëren. Onopvallende en alledaagse veranderingen zoals gewichtstoename of -verlies, een droge huid of acne kunnen voorbodes zijn van ernstigere problemen..

Voor een beter begrip van de symptomen die optreden tijdens hormonale verstoringen, zullen we de veranderingen in individuele lichaamssystemen analyseren.

• onregelmatige menstruatiecyclus;
• verminderd libido;
• problemen met conceptie;
• ernstige PMS.

• stemmingswisselingen die niet gerelateerd zijn aan externe factoren;
• verhoogde vermoeidheid;
• slaperigheid;
• afname van intellectuele capaciteiten (problemen met concentratie, analyse, etc.).

• een sterke afname of gewichtstoename, zonder significante veranderingen in het dieet;
• actieve haargroei;
• botproblemen (osteoporose).
• meer zweten.

• huiduitslag en acne;
• darmproblemen;
• droge mond.

Als u de bovenstaande symptomen bij uzelf vindt, moet u onmiddellijk een arts raadplegen. In de vroege stadia, voordat de symptomen tot ernstige problemen leiden, moeten de hormonale onevenwichtigheden worden hersteld. Door een tijdige behandeling kunt u terugkeren naar uw normale leven met minimale schade aan de gezondheid.

Oorzaken van hormonale verstoringen

Geen enkele verstoring van het werk van het lichaam gebeurt zomaar. Er zijn veel redenen die het werk van het endocriene systeem beïnvloeden. We hebben verschillende belangrijke geïdentificeerd die verband houden met erfelijkheid, slechte ecologie en het gebruik van gemodificeerd voedsel, ze zijn meestal de boosdoeners van hormonale verstoringen. Maar er zijn andere 'boosdoeners' van hormonale onbalans..

Factoren die het endocriene systeem beïnvloeden:

1. Infecties. Het gevolg van sommige ziekten, met name genitale infecties, is vaak een hormonale onbalans.
2. Medicijnen nemen. Helaas raadplegen we vrij vaak bij het kopen van farmaceutische producten niet met een arts, maar met familieleden of vrienden. Dergelijke zelfmedicatie, zonder toezicht van een specialist, kan zeer gevaarlijk zijn voor de gezondheid..
3. Verkeerde manier van leven. Slaapstoornissen, regelmatig slaapgebrek, ongezonde voeding, overmatig alcoholgebruik - al deze schijnbaar onschadelijke dingen kunnen ernstige hormonale verstoringen veroorzaken.
4. Spanning. Als je vaak overwerkt bent op het werk, nerveus bent en je leven een reeks stressvolle situaties is, dan zullen hormonale problemen je niet laten wachten..

Het wordt dus duidelijk dat de meeste redenen de gevolgen zijn van het verwaarlozen van jezelf en je gezondheid. Als u alert bent op de levensstijl die u leidt, kunnen de meeste ziekten die verband houden met het endocriene systeem worden vermeden.

Video: wanneer hormoontests worden voorgeschreven

Hoe u op de juiste manier op hormonen kunt testen

Als u nog nooit bent getest, is het onaangename nieuws wellicht de noodzaak om bloed uit een ader te doneren. Vingerprikken worden meestal alleen gebruikt voor klinische analyse. Meer serieuze onderzoeken zijn in de meeste gevallen bedoeld om bloed uit de aderen te halen.

U moet zich ervan bewust zijn dat verschillende reagentia in verschillende laboratoria kunnen worden gebruikt, dus er kan een verschil zijn, niet alleen in de timing van de gereedheid van de analyse, maar ook in de resultaten. Raadpleeg altijd uw arts om verkeerde interpretatie te voorkomen. Meestal leidt de specialist de patiënt zelf naar een bepaald laboratorium, in dit geval is het beter om niet op eigen initiatief te tonen.

Voorbereiding voor levering

Er zijn algemene regels die moeten worden gevolgd om de analyses zo betrouwbaar mogelijk te maken. Ze zijn grotendeels gericht op het reinigen van het lichaam..

Algemene aanbevelingen ter voorbereiding op het afleveren van tests voor hormonen:

1. Tests moeten strikt op een lege maag worden uitgevoerd..
2. Eet overdag geen vette, pittige, zoute voedingsmiddelen.
3. 24 uur voor de bevalling moet u zich onthouden van alcohol, roken, seks.
4. Aan de vooravond van overgave moet stress worden vermeden.
5. Maak je geen zorgen. Stress kan uw resultaten vertekenen.
6. Vertel het uw arts als u hormonale medicijnen gebruikt. Bij het decoderen van de resultaten moet de specialist rekening houden met hun effect op het lichaam..

De beste tijd om je te laten testen op hormonen

In de meeste gevallen worden aan vrouwen voorgeschreven tests voor 7 vrouwelijke hormonen voorgeschreven, plus, indien nodig, tests voor schildklierhormonen. Het belangrijkste kenmerk van de tests bij vrouwen is de noodzaak om ze strikt op een bepaalde dag van de menstruatiecyclus te nemen. Dit zorgt voor het meest betrouwbare en betrouwbare resultaat..

Hieronder zullen we analyseren welke tests voor hormonen het vaakst worden voorgeschreven aan vrouwen en wat het meest gunstige moment is voor hun bevalling..

Het moet duidelijk zijn dat elk geval anders is. Als de arts heeft aanbevolen om op de dag van de cyclus andere tests uit te voeren dan aangegeven, volgt u de instructies van de arts op.

Hormoontests en behandeling

Elke verstandige persoon begrijpt dat tests geen grillen van een arts zijn. Onderzoek is erg belangrijk om de algemene conditie van je lichaam te begrijpen. Heel vaak worden tijdens een routineonderzoek en interpretatie van analyses latente ziekten of pathologieën onthuld. Dit suggereert dat hormonale problemen zich niet altijd manifesteren en ze alleen kunnen worden opgespoord door middel van analyses..

Interpretatie van de resultaten van hormoontesten

De normen voor het kwantitatieve gehalte van verschillende hormonen in het bloed kunnen van vele redenen afhangen: leeftijd, algemene toestand, dag van de menstruatiecyclus. Daarnaast zijn er kenmerken bij het bepalen van de norm voor adolescentie en vrouwen na de menopauze..

Raak niet in paniek als u merkt dat uw testresultaten boven of onder het normale bereik liggen. Vraag eerst het laboratorium waar u de analyse heeft uitgevoerd voor een tafel met hun normen. Het is mogelijk dat de normen in onze tabel en in het laboratorium verschillen.

Ten tweede, onthoud dat de cijfers in de tabel niets zeggen. Om het plaatje als geheel te begrijpen, heb je de kennis en ervaring van een arts nodig. Stel daarom geen diagnose van uzelf, laat de specialist zijn werk doen..

Hormonale onbalansbehandeling

Op basis van de testresultaten en algemene klachten trekt de arts een conclusie over de toestand van uw endocriene systeem. Als er hormonale stoornissen zijn, moet de endocrinoloog een behandeling voorschrijven.

Behandeling van hormonale onbalans wordt tegelijkertijd in twee richtingen uitgevoerd:

1. Medicatieherstel van hormonale balans.
2. Eliminatie van de factoren die tot de stoornis hebben geleid.

In de regel vormen hormonale medicijnen de basis van medicamenteuze behandeling. Ze helpen de menstruatiecyclus op orde te brengen en de bijbehorende symptomen te elimineren. Ook zijn hormonale medicijnen belangrijk om complicaties te voorkomen, want als het niveau van hormonen blijft veranderen, kan dit ernstige verstoringen veroorzaken in het werk van niet alleen het endocriene systeem, maar ook van het hele lichaam. Om de behandeling zo effectief mogelijk te laten zijn, is het noodzakelijk om absoluut alle voorschriften van de behandelende arts op te volgen: van dieet tot slaapregime.

In de regel hebben hormonale medicijnen veel contra-indicaties. Daarom is het ten strengste verboden om ze zelf te benoemen. Het gebruik van dergelijke medicijnen is alleen mogelijk onder toezicht van de behandelende arts. Het herstellen van de hormonale balans is geen snel proces, dus wees voorbereid op een lange behandeling.

Naast medicamenteuze therapie zal de endocrinoloog een lijst met aanbevelingen geven om de factoren die de onbalans veroorzaakten te elimineren. Dit kan zowel naleving van de dagelijkse routine en lichaamsbeweging zijn, als een verandering in levensstijl in het algemeen. Aanbevelingen zijn afhankelijk van het specifieke geval. Het is belangrijk om te begrijpen dat het wegnemen van de oorzaken net zo belangrijk is als het herstellen van de hormoonbalans. Als de redenen blijven bestaan, keert het probleem immers terug. Daarom is een geïntegreerde aanpak zo belangrijk.

En onthoud! Het is altijd gemakkelijker om een ​​ziekte te voorkomen dan om deze langdurig en pijnlijk te genezen. wees gezond!

Hormonale stoornissen bij vrouwen: en ze wist niet dat het hormoon wreed kan zijn

De hormonale achtergrond is een combinatie van hormonen, biologisch actieve stoffen, die worden aangemaakt door de endocriene klieren. De taak van hormonen is om alle levensprocessen te normaliseren.

Hormonale stoornissen bij vrouwen

"data-medium-file =" https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/uploads/2017/12/Gormonalnyie-narusheniya-u-zhenshhin.png?fit=450% 2C300 & ssl = 1? V = 1572898603 "data-large-file =" https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/uploads/2017/12/Gormonalnyie-narusheniya-u-zhenshhin.png? fit = 825% 2C550 & ssl = 1? v = 1572898603 "src =" https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/uploads/2017/12/Gormonalnyie-narusheniya- u-zhenshhin.png? resize = 900% 2C600 "alt =" Hormonale stoornissen bij vrouwen "width =" 900 "height =" 600 "srcset =" https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru /wp-content/uploads/2017/12/Gormonalnyie-narusheniya-u-zhenshhin.png?w=900&ssl=1 900w, https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/ uploads / 2017/12 / Gormonalnyie-narusheniya-u-zhenshhin.png? w = 450 & ssl = 1 450w, https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/uploads/2017/12 /Gormonalnyie-narusheniya-u-zhenshhin.png?w=768&ssl=1 768w, https://i1.wp.com/medcentr-diana-spb.ru/wp-content/uploads/2017/12/Gormonalnyie-narusheniya- u-zhens hhin.png? w = 825 & ssl = 1 825w "maten =" (max. breedte: 900px) 100vw, 900px "data-recalc-dims =" 1 "/>

Hormonale stoffen komen de cellen van het lichaam binnen via verschillende biochemische en fysiologische reacties. Bij hormonaal falen treedt er een onbalans op in het werk van de endocriene klieren en beginnen hormonen onvoldoende of overmatig te worden geproduceerd. Bijgevolg neemt de snelheid van alle reacties in het lichaam die afhangen van dit hormoon toe of af.

Welke hormonen zijn betrokken bij het werk van de endocriene klieren: hier komen al onze problemen vandaan

Veel patiënten die zich tot een gynaecoloog - endocrinoloog wenden, zijn verrast wanneer hen wordt aangeboden om tegelijkertijd meerdere tests voor hormonen te ondergaan. Om de een of andere reden denken ze dat hun gezondheid slechts afhangt van een paar geslachtshormonen en insuline. In feite worden ongeveer 70 hormonen geproduceerd door de endocriene klieren van een vrouw. En elk van hen is erg belangrijk voor het lichaam..

In termen van chemische samenstelling worden hormonale stoffen in 3 groepen ingedeeld:

Proteïne-peptide. Dit zijn hormonen die worden geproduceerd door de hypothalamus, gesynthetiseerd uit eiwitverbindingen. Ze hebben een breed scala aan acties:

• stimuleren de contractie van gladde spieren en zijn verantwoordelijk voor het transport van water (oxytocine);
• de vorming van huidpigmenten stimuleren;
• zijn verantwoordelijk voor het koolhydraatmetabolisme (insuline, glucagon);
• het fosfor-calciummetabolisme reguleren (thyrocalcitonine);
• bijdragen aan obesitas of gewichtsverlies (lipotroop hormoon);
• verantwoordelijk voor de vorming van melk tijdens het voeden (lactogeen hormoon);
• deelnemen aan de productie van kiemcellen, verantwoordelijk zijn voor de menstruatiecyclus (luteïniserend, schildklierstimulerend, follikelstimulerend hormoon).

Eiwitpeptidehormonen werken in op de bijnieren, schildklier, geslachtsklieren en stimuleren hun werk. Falen in de productie van eiwit-peptidehormonen leidt tot verstoring van het werk van verschillende interne organen.

Afgeleiden van aminozuren. Het zijn derivaten van L-tyrosine en L-tryptofaan. Uit L-tyrosine worden bijnierhormonen gevormd, adrenaline en noradrenaline, die verantwoordelijk zijn voor de normale werking van het hart, die de druk en lichaamstemperatuur handhaven.

Aminozuurderivaten produceren hormonen die de activiteit van de schildklier reguleren. L-tryptofaan synthetiseert de vitale hormonen die verantwoordelijk zijn voor de stemming en vitaliteit van een persoon - het slaaphormoon melatonine en het vreugdehormoon serotonine. Aminozuren zijn verantwoordelijk voor het hunkeren naar alcohol en roken, PMS bij vrouwen en normale slaap.

Steroïde. Geproduceerd uit cholesterol in de bijnierschors, testikels bij mannen en folliculaire cellen bij vrouwen, in de placenta bij zwangere vrouwen.

Ze hebben de volgende functies:

• de corticosteroïde hormonen cortisol, corticosteron, cortison worden geproduceerd door de bijnierschors tijdens stress of angst;
• vrouwelijke hormonen oestrogenen worden geproduceerd door de eierstokken en zijn verantwoordelijk voor jeugd en schoonheid;
• androgenen (testosteron) worden bij mannen geproduceerd door de teelballen, bij vrouwen worden ze ook in het lichaam aangetroffen, maar in veel mindere mate.

Hoe en wanneer een hormonale verstoring optreedt: je wilt huilen - ga naar de gynaecoloog

Hormonale verstoring treedt op ongeacht de leeftijd van de vrouw. Het is typisch voor zowel zeer jonge meisjes als vrouwen die een bepaalde leeftijdscategorie hebben bereikt..

Het endocriene systeem werkt dankzij signalen afkomstig van de subcortex van de hersenen, namelijk van de hypothalamus. Van daaruit gaat het signaal naar de hypofyse, een van de endocriene klieren..

Voor een vrouw zijn, als we alleen de reproductieve functie beschouwen, de drie hormonen die verantwoordelijk zijn voor het werk van het vrouwelijke voortplantingssysteem van het grootste belang.

• Dit is FSH (follikelstimulerend hormoon), waardoor het ei in de eierstok kan rijpen en de vrouwelijke geslachtshormonen ook oestrogenen produceren.
• Luteïniserend hormoon is niet minder belangrijk, met zijn hulp wordt progesteron geproduceerd, het ei komt vrij uit de eierstok en de ovulatie treedt op.
• Het derde hormoon, prolactine, is verantwoordelijk voor het moederschap en de melkproductie bij een zogende moeder.

Alle hormonen werken op elkaar in. Bij een teveel aan oestrogeen neemt de hoeveelheid FSH af. Bij gebrek aan progesteron neemt de aanmaak van luteïniserend hormoon toe. Op precies dezelfde manier werken de hypofyse en de hypothalamus samen.

Hormonale verstoring heeft zowel kleine (haaruitval, tranen) als ernstige gevolgen (polycysteuze ovariumziekte, baarmoederfibromen, onvruchtbaarheid). Ongeacht de leeftijd gaat een storing van de endocriene klieren gepaard met gewichtstoename, nervositeit, angststoornissen en zelfs depressie.

Waarom komen hormonale stoornissen voor bij vrouwen

Chronische stress en spanningen in het gezin en op het werk behoren tot de meest voorkomende oorzaken van hormonale onbalans. Tijdens stress produceert het lichaam een ​​verhoogde hoeveelheid van het bijnierhormoon cortisol. In zijn normale toestand is het nodig om een ​​stabiele hartslag en vasculaire tonus te behouden..

Wanneer er gevaar is, reëel of waargenomen, komt cortisol vrij in de bloedbaan en bereidt het lichaam voor op een aanval. Dit is een soort rudiment dat door de mensheid is geërfd van verre voorouders. Cortisol hielp de holbewoners onmiddellijk te reageren op een naderende sabeltandtijger. In de loop van de evolutie is zo'n reactie bewaard gebleven, alleen nu bestaat het gevaar niet uit wilde dieren, maar uit levensomstandigheden.

Elk gevaar, fysiek of psychologisch, veroorzaakt een toename van de productie van cortisol. Maar meestal leidt het volgende tot een toename van het hormoon:

Lange tijd chronische stress. Symptomen van overmatig cortisol zijn onder meer:

• slaapstoornissen, moeilijk in slaap vallen, zelfs na gebruik van slaappillen, te vroeg wakker worden, vermoeidheid in de ochtend;
• een sterke afname of toename van het gewicht;
• vetafzettingen op de taille en buik (een bundel zenuwen), zelfs met een mager lichaamsbouw;
• haaruitval, en niet alleen op het hoofd. Verdunnende wenkbrauwen, wimpers;
• bloeddruk daalt of stijgt;
• bloedsuikerspiegel stijgt.

Ook neemt bij een toename van cortisol de kracht van het immuunsysteem af, is een persoon vatbaar voor frequente SARS, heeft hij HPV en andere virale ziekten.

Starre diëten en eetstoornissen. Een aantal hormonen, bijvoorbeeld de proteïne-peptidegroep of aminozuurderivaten, kunnen niet geproduceerd worden zonder de deelname van vetten. Er zijn een aantal diëten (Kremlin, het dieet van Ducan), die een volledige afstoting van alle vetten vereisen, zowel plantaardig als dierlijk. Het effect van het dieet is natuurlijk merkbaar, maar hormonale verstoring kan optreden als een "verrassing". Diëten zijn vooral gevaarlijk voor een jong lichaam..

Obesitas. Overgewicht en hormonale stoornissen hangen met elkaar samen. Dus met hyperfunctie van de hypothalamus neemt de productie van adrenocorticotroop hormoon toe, wat leidt tot een verhoogde productie van cortisol. Het remt de aanmaak van groeihormoon, dat verantwoordelijk is voor het vetgebruik. insuline komt vrij in de bloedbaan, waardoor u honger krijgt.

Verhoogde fysieke activiteit, professionele sporten. Professionele atleten hebben vaak menstruatiestoornissen. Dit wordt niet zozeer veroorzaakt door inspanning als wel door overwerk en chronische vermoeidheid. Bovendien volgen atletische meisjes een bepaald dieet dat gericht is op het verminderen van lichaamsvet. Normaal gesproken zou vetweefsel 17 tot 20% van het lichaamsgewicht moeten uitmaken, maar de gewenste blokjes op de pers zijn alleen zichtbaar bij het bereiken van 15% van het vetweefsel en zelfs lager. Maar lipiden zijn een bouwsteen voor veel hormonen;

Leeftijdseigenschappen. Het risico op hormonale verstoring neemt toe tijdens de adolescentie, zwangerschap en menopauze.

De meest voorkomende soorten hormonale verstoringen

Er zijn bepaalde soorten hormonale verstoringen die vrouwen van alle leeftijden treffen. De meest voorkomende zijn:

• Amenorroe is de afwezigheid van menstruatie op de leeftijd van 16-45 jaar. Het is primair en secundair. Bij primaire menstruatie is menstruatie afwezig bij een seksueel volwassen meisje, wat niet kenmerkend is voor haar leeftijdsgenoten. Gewoonlijk hebben patiënten die lijden aan amenorroe andere pathologieën van de reproductieve sfeer: onderontwikkelde eierstokken, seksueel infantilisme. De ziekte is erfelijk of ontwikkelt zich tegen de achtergrond van een trauma aan de hypothalamus of hypofyse. De eicel in de eierstok ontwikkelt zich gewoon niet, dus ovulatie vindt niet plaats, evenals de vernieuwing van de endometriumlaag.
• Secundaire amenorroe is een gevolg van fysiek of psychologisch trauma, kanker, infectie, buikchirurgie en verschillende gynaecologische aandoeningen. Heel vaak ontwikkelt het zich tegen de achtergrond van hyper- of hypothyreoïdie (schildklierdisfunctie). Primaire amenorroe wordt behandeld met hormonale therapie en secundaire amenorroe - door de problemen die het veroorzaakten te elimineren..
• PMS. Dit fenomeen, bekend als premenstrueel syndroom, komt voor bij menstruerende vrouwen. Komt 10-2 dagen voor het begin van de menstruatie. Het wordt veroorzaakt door hormonale veranderingen die het lichaam voorbereiden op het begin van de menstruatie. De hypofyse scheidt een verhoogde hoeveelheid prolactine af, onder invloed waarvan de borstklieren groter worden en gevoeliger worden. Ook verandert de water-zoutbalans, wat leidt tot oedeem. Tijdens de PMS-periode neemt de hoeveelheid prostaglandinen toe, wat bijdraagt ​​aan de contractiliteit van de baarmoeder. Dankzij deze hormonen trekt de baarmoeder samen en verdrijft overtollig baarmoederslijmvlies. Maar een teveel aan prostaglandinen heeft een negatieve invloed op het zenuwstelsel, waardoor het overmatig prikkelt. Vrouwen ervaren hoofdpijn, misselijkheid, obstipatie of diarree. Op jonge leeftijd zijn de sensaties zo pijnlijk dat meisjes vaak een ambulance worden genoemd. PMS-symptomen verergeren stress, slechte voeding, roken en infectieziekten.
• Climacteric syndroom. Het komt voor bij vrouwen van 45-50 jaar. Vanaf 35 jaar daalt het niveau van oestrogeen en progesteron, wordt het baarmoederslijmvlies geleidelijk dunner en begint de rijping van het ei te stoppen. Dit veroorzaakt veranderingen in het werk van de hypofyse en de hypothalamus. Als gevolg hiervan zijn er opvliegers in het bovenlichaam, drukstoten, zweten, misselijkheid. De schildklier scheidt een verhoogde hoeveelheid thyroxine af, wat angst en hartkloppingen veroorzaakt. De bijnieren werken in een verbeterde modus en veroorzaken problemen in het werk van het hart. Een tekort aan oestradiol leidt tot veranderingen in de borstklieren, gewichtstoename en kwetsbaarheid van botten.

Hormonale stoornissen omvatten ook een teveel of geen hormoon:

• Een teveel aan vrouwelijk hormoon oestrogeen veroorzaakt de groei van goedaardige en kwaadaardige tumoren (cysten in de eierstokken, vleesbomen in de baarmoeder). Het tekort veroorzaakt voortijdige menopauze, amenorroe, verstoringen in de productie van andere hormonen;
• Testosteron is een mannelijk hormoon, maar is in zekere mate aanwezig bij vrouwen. Een verhoging van het niveau duidt op polycysteuze ovariumziekte. Vrouwen met deze aandoening hebben meer lichaamsbeharing, een ongezonde eetlust en gewichtstoename, een vette en puistige huid. Gebrek aan testosteron is typisch voor meisjes die een lang dieet volgen en anticonceptie gebruiken;
• Het hormoon progesteron bereidt de endometriumlaag voor op embryo-implantatie. Met zijn overmaat is ernstige bloeding kenmerkend en met een tekort - een onregelmatige cyclus en miskramen;
• Cortisol is een stresshormoon. Bij langdurige stressvolle situaties leidt cortisol tot het syndroom van Cushing. De buik van een vrouw wordt dik, haar gezicht wordt rood, de bloeddruk stijgt, angst en depressie ontstaan. Gebrek aan cortisol leidt tot problemen met bloedvaten en stofwisselingsstoornissen;
• Verhoogde leptinespiegels. Leptine is een hormoon dat de opname van vet in het lichaam reguleert. Hoe hoger het gewicht, hoe hoger het leptinegehalte in het bloed. Het overschot blokkeert de signalen van de hersenen over verzadiging. Als gevolg hiervan heeft de vrouw honger en eet ze nog meer..
• Schildklierhormonen, T3 en T4 in overmaat, veroorzaken een verhoogde gevoeligheid voor koude, droge huid, haaruitval, vermoeidheid en depressie. Een teveel aan schildklierhormonen veroorzaakt prikkelbaarheid en angst, een verhoging van de lichaamstemperatuur, een afname van de menstruatie, zweten.

Hoe hormonale onbalans wordt behandeld

Waarom en waar te gaan naar een gynaecoloog - endocrinoloog voor hormonale stoornissen

Zelfs nadat je de tests hebt doorlopen en hebt ontdekt welke hormonen de hormonale onbalans veroorzaakten, kun je zelf geen pillen nemen. De gynaecoloog houdt niet alleen rekening met analyses, maar met de hele toestand van het lichaam van de vrouw, vertrouwend op zijn ervaring en kennis.

Het is ook erg belangrijk om de doseringen te berekenen en de basismedicijnen aan te vullen met gelijktijdige. Immers, een verhoging of verlaging van de norm van hormonale stoffen, zelfs tot normale niveaus, beïnvloedt opnieuw de intensiteit van de productie van andere hormonen - dit proces moet worden gecontroleerd.

U kunt zich laten testen op hormonen en een effectieve behandeling krijgen voor hormonale onevenwichtigheden in de Diana-kliniek in St. Petersburg. De prijzen in onze kliniek behoren tot de laagste. Bij een uitgebreid onderzoek krijgt u korting.

Als je een fout vindt, selecteer dan een stuk tekst en druk op Ctrl + Enter

Hormoontests zijn een betrouwbare manier om de toestand van het lichaam te beoordelen

De toestand van ons lichaam staat onder controle van stoffen die onzichtbaar zijn voor het blote oog - hormonen. Zodra de balans van ten minste één van hen (en er zijn er meer dan honderd) wordt geschonden - en onmiddellijk beginnen de problemen. Hoe houd je het niveau van hormonen onder controle en op welke moet je letten bij bepaalde ziekten? Laten we het uitzoeken.

Waarom de arts hormoontesten voorschrijft

Hormonen zijn zeer actieve biologische stoffen van organische oorsprong. Ze worden gesynthetiseerd door verschillende endocriene klieren en komen vervolgens in de bloedbaan terecht. Hormonen reguleren de fysiologische functies van het lichaam (metabolisme, groei, ontwikkeling, spijsvertering, reactie op veranderingen in de externe omgeving, enz.), Dus hun balans is erg belangrijk. Verslechtering van het algemeen welzijn, een instabiele emotionele toestand, een sterke toename of afname van het lichaamsgewicht, verlies van kracht, seksuele disfunctie bij mannen en onregelmatige menstruatie bij vrouwen zijn ernstige redenen om bloed te doneren voor hormoonanalyse. Een endocrinoloog, therapeut, gynaecoloog, uroloog, neuroloog, psychotherapeut kan een patiënt sturen om deze stoffen te bestuderen..

Analyse van hormonen voor schildklierdisfunctie

Een schildklieraandoening is meestal asymptomatisch. Bij een echo wordt vaak een afwijking van de norm gevonden. In dit geval stuurt de endocrinoloog een aantal hormonen naar de analyse, waaronder schildklierstimulerend hormoon (TSH), totaal T4 en T3, een analyse voor antilichamen tegen thyroglobuline (AT-TG) en naar schildklierperoxidase (AT-TPO). De tariefindicator is als volgt:

• TSH: 0,4 - 4,0 mU / l;
• T3: 2,6-5,7 pmol / l;
• T4: 9,0-22,0 pmol / l;
• AT-TG: 0-18 U / ml;
• AT-TPO: Term

Ook tijdens de zwangerschap moet het niveau van progesteron worden gecontroleerd, dat het lichaam van de vrouw voorbereidt op de bevruchting, en wanneer bevruchting plaatsvindt, verantwoordelijk is voor het in stand houden van de zwangerschap - het reguleert de groei van de baarmoeder, de borstklieren en heeft een ontspannend effect op de spieren. Het niveau van oestradiol wordt gecontroleerd om de dreiging van een miskraam en de ontwikkeling van foetale pathologieën te voorkomen. Lactogen laat zien hoe de placenta en de foetus zich ontwikkelen. Ook wordt tijdens de zwangerschap bloed gedoneerd voor schildklierhormonen.

Analyses op schendingen van het voortplantingssysteem

In het geval van menstruele onregelmatigheden, afwezigheid van ovulatie, conceptieproblemen, miskraam, endometriose, moet de balans van hormonen die verantwoordelijk zijn voor het functioneren van het voortplantingssysteem worden gecontroleerd. Dit zijn in de eerste plaats LH (luteïniserend hormoon), progesteron, oestradiol, prolactine. Het percentage indicatoren hangt af van de dag van de menstruatiecyclus. Zorg ervoor dat u vóór de analyse uw arts vertelt over het nemen van medicijnen, vooral als u hormonale geneesmiddelen gebruikt.

Om het voortplantingssysteem te bestuderen, wordt aangetoond dat mannen bloed doneren voor testosteron. Onvoldoende inhoud kan onvruchtbaarheid veroorzaken..

Wat te testen op hormonen met de menopauze

Tijdens de leeftijdsgebonden herstructurering van het vrouwelijk lichaam kan hormonale verstoring ongemak veroorzaken: hoofdpijn, stemmingswisselingen, verminderde thermoregulatie. Door tijdens deze periode de hormoonspiegels te beheersen, kunnen veel problemen worden voorkomen. Met de menopauze worden de volgende tests voorgeschreven:

• Een bloedtest voor follikelstimulerend hormoon (FSH). Hiermee kunt u bepalen of er voldoende oestrogeen in het lichaam aanwezig is. Als er veel zijn, is de concentratie FSH laag en als er weinig is, stijgt het niveau van FSH..
• Analyse van het gehalte aan estradiol. Als het niveau lager is dan 35 eenheden, is de climax gekomen. Een zeer lage concentratie estradiol bedreigt de ontwikkeling van atherosclerose en leidt tot een verhoogde kwetsbaarheid van botten.
• Analyse op de aanwezigheid van progesteron. De afwezigheid tijdens de menopauze wordt als de norm beschouwd..
• Analyse van luteïniserend hormoon. Tijdens de menopauze is de indicator altijd boven normaal..

Hormonale bloedtesten voor mannen

In geval van verminderde potentie, verminderd libido, chronische prostatitis, mannelijke menopauze, problemen met conceptie - mannen krijgen een onderzoek naar geslachtshormonen voorgeschreven, we zullen er een aantal noemen:

• Gratis testosteron is een androgeen steroïde hormoon dat de seksuele ontwikkeling en normale seksuele functie bevordert. Norm: 5,5-42 pg / ml.
• Follikelstimulerend hormoon (FSH) - is verantwoordelijk voor het werk van de seminifere tubuli en de vorming van sperma. Dankzij FSH neemt de concentratie testosteron in het bloedplasma toe, wat zorgt voor de rijping van het sperma. Norm: 0,7-11,1 mU / ml.
• Dihydrotestosteron (DHT) - een sterk natuurlijk androgeen gevormd uit testosteron - de belangrijkste "responder" voor de erectiele functie van mannen. Tarief: 250–990 pg / ml.

Welke tests worden uitgevoerd op hormonen in geval van obesitas of gebrek aan eetlust?

Snelle gewichtstoename of gewichtsverlies kan ook worden veroorzaakt door hormonale onevenwichtigheden. Deze processen worden geassocieerd met het "verzadigingshormoon" - leptine (het geeft een signaal naar onze hersenen dat het tijd is om te stoppen met eten), en het "hongerhormoon" - ghreline (geeft ons hongergevoel). Wat interessant is: hun productie en activiteit hangen niet alleen af ​​van hoeveel een persoon eet, maar ook van hoeveel hij slaapt. Dus als slechts twee nachten op rij twee tot drie uur minder slapen dan normaal, begint het lichaam 15% meer ghreline en 15% minder leptine te produceren. Probeer daarom voordat u gaat testen op deze hormonen, uw slaap en waken te normaliseren..

Laboratoriumdiagnostiek voor aandoeningen van het maagdarmkanaal

Bij een systematische verstoring van het maagdarmkanaal (GIT) kan de oorzaak van het falen hormonaal falen zijn. Dus de afscheiding van slijm en bicarbonaat, die een beschermende functie vervullen, in de maag stimuleert gastrine, gastrine-vrijmakend hormoon, glucagon. En somatostatine onderdrukt het. De afscheiding van pepsine (een enzym van maagsap) en zoutzuur wordt gestimuleerd door acetylcholine, histamine, gastrine en somatostatine en maagremmend peptide onderdrukt het. Een ervaren gastro-enteroloog zal het altijd nodig achten om de patiënt aan te bevelen om een ​​laboratoriumtest te ondergaan voor het niveau van deze en andere hormonen die het spijsverteringskanaal beïnvloeden om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen..

Diabetes hormoontesten

Bij diabetes is het noodzakelijk om de balans van schildklierhormonen te controleren, evenals het insulinegehalte, een stof die door de alvleesklier wordt geproduceerd. Het behoudt de juiste hoeveelheid glucose die nodig is voor alle stofwisselingsprocessen in het lichaam.

Bij gezonde mensen ligt insuline in het bloed tussen 3,0 en 25,0 μU / ml. Bij kinderen is de indicator iets lager en bedraagt ​​deze 3.0–20.0 μU / ml. Hogere waarden zijn typisch voor zwangere vrouwen (6,0–27,0 μU / ml) en ouderen ouder dan 60 jaar (6,0–35,0 μU / ml).

Welke tests worden uitgevoerd voor hormonen voor acne

Acne of acne komt niet alleen voor bij adolescenten, maar ook bij volwassenen. En als dit fenomeen bij jongens en meisjes in de meeste gevallen snel genoeg overgaat, moeten volwassenen de oplossing van dit probleem serieus benaderen, aangezien acne op het gezicht en lichaam vaak het gevolg is van hormonale stoornissen. Om de optimale therapie te vinden, moet de endocrinoloog de patiënt sturen voor een bloedtest. Allereerst moet u de balans tussen geslachtshormonen en schildklierhormonen controleren (we hebben het er hierboven over gehad). Een meer gedetailleerd onderzoek omvat een biochemische en klinische bloedtest, algemene urineanalyse, echografie van de eierstokken, baarmoeder en "schildklier".

Hormonen en groeistoornissen

Achterstand in fysieke ontwikkeling, groeiachterstand - deze problemen houden rechtstreeks verband met de balans van groeihormoon. Het stimuleert de ontwikkeling van botten, spieren en organen. Voor kinderen van verschillende leeftijden zijn er bepaalde normen, deze staan ​​in de tabel:

Groeihormoonconcentratie, mIU / l