Rectale pijn

Het rectum is het deel van het spijsverteringsstelsel, dat is het einde van de darm. De functies zijn de ophoping en uitscheiding van uitwerpselen. Zoals in elk orgaan van het menselijk lichaam, mag er geen ongemak in zitten. Is dit niet het geval, neem dan contact op met een specialist. Ondanks het feit dat het rectum niet het belangrijkste orgaan is, kunnen ziekten die zich op deze manier manifesteren een gevaar vormen voor de menselijke gezondheid en het leven..

Acute rectale pijn

Een anale kloof kan meestal het probleem van acute pijn veroorzaken. Het kan zowel 's ochtends als' s nachts intenser worden. Het doet vooral pijn tijdens de stoelgang. De pijn duurt lang, het kan in het perineum schieten, manifest in het heiligbeen. Het probleem veroorzaakt een schending van de menstruatiecyclus bij een vrouw, onaangename gevoelens bij het poepen van de blaas. Tegelijkertijd kan er bloed in de ontlasting worden aangetroffen, er is een obstipatieprobleem.

Meestal verdwijnt de anale kloof vanzelf, maar als deze eenmaal is opgetreden, is het risico op herhaling 100%.

Proctalgie kan ernstige rectale pijn veroorzaken. De aard van de pijn is plotseling en er verschijnen spasmen. Het uitscheidingsproces van uitwerpselen heeft geen invloed op pijn. Ze kunnen zich verspreiden naar de anus, het perineum, het stuitbeen, het heiligbeen en de rest van de bekkenorganen. De reden voor de ziekte is een stressvolle situatie of een te sterke belasting van het lichaam.

Aambeien in de acute fase. De knooppunten worden groter, ze zwellen op en worden rood. Aambeien kunnen pijn veroorzaken in de gluteusspier, jeuk van het bijna rectale gebied, schieten in het heiligbeen.

Paraproctitis of proctitis kan acute pijn veroorzaken, hoewel deze ziekten vaker gepaard gaan met doffe, onaangename manifestaties. De acute aard van pijn is bij trombose van aambeien, abces, verzakking van het anale kanaal, enz..

Blindedarmontsteking kan pijn in het rectum en de onderbuik aan de rechterkant veroorzaken.

Stompe pijn

Pijn in het rectum kan optreden als gevolg van dergelijke ziekten:

• Coccygodynia wordt gekenmerkt door pijn die in de onderrug schiet. Verergering treedt op tijdens stoelgang of zittend. Ongemak verschijnt als gevolg van mechanisch letsel aan het stuitbeen.
• Paraproctitis treedt op omdat de klieren in het anale kanaal ontstoken raken, pulsatie in het anale kanaal. De basale temperatuur wordt hoger.
• Enkele zweer die het rectum aantast. Erosie van het slijmvlies treedt op. De ziekte gaat gepaard met de aanwezigheid van bloederige afscheiding in de ontlasting of het slijm.

• Proctalgie ontwikkelt zich doordat de gladde spieren van het anale kanaal spasmen. De exacte bronnen van deze ziekte zijn onbekend. Aangenomen wordt dat het wordt veroorzaakt door psychosomatische aandoeningen in het lichaam..
• Kanker ontwikkelt zich meestal asymptomatisch, maar wanneer de tumor in omvang tastbaar wordt, verschijnen er klachten van pijnlijke manifestaties van doffe aard.
• Een perianaal hematoom verschijnt als gevolg van een gescheurde wand in de anale ader die langs het rectum loopt. Hierdoor zwelt het schip op.
• Herpes tast de darmwand aan, wat ongemak veroorzaakt. Met de therapie van het virus verdwijnt het ongemak. Buikpijn kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten
• Abces in het anale gebied. Het doet een beetje pijn, maar als je niest of hoest, worden de sensaties intenser.

Voor vrouwen zijn bijkomende schendingen van dergelijke manifestaties die ze van onderen aan de rechterkant van de buik kunnen geven, dergelijke schendingen van de voortplantingsorganen:

• cyste in de eierstok;
• ontsteking van de organen van het voortplantingssysteem;
• endometriose.

Het doet pijn tijdens ovulatie of menstruatie. Pijn tijdens de ovulatie kan enkele minuten tot een week aanhouden. Tijdens de ovulatie is het buikvlies geïrriteerd door de ophoping van bloed in de Douglas-ruimte, waardoor pijn in de anale doorgang straalt. Meestal verschijnt dergelijke pijnlijke pijn in de late namiddag..

Pijn in de endeldarm 's nachts

De meest voorkomende boosdoener voor nachtelijke pijn is proctalgie. Het wordt veroorzaakt door spasmen van het rectum. De ziekte komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Als 's nachts plotselinge pijn optreedt, duurt de aanval zowel een half uur als enkele minuten. Dit probleem kan zich één keer per nacht voordoen of kan van 's avonds tot' s ochtends lastig zijn. Klachten van koude rillingen en winderigheid kunnen voorkomen.

Om proctalgie te diagnosticeren, schrijft de arts een reeks onderzoeken voor op het ontbreken van een ernstiger ontstaan ​​van ongemak. Omdat de ziekte zenuwachtig voorkomt, wordt de juiste therapie gekozen. Coccygodynia (anococcygeal pain syndrome). De redenen:

• diarree en obstipatie;
• chirurgische ingrepen in de anale doorgang;
• weglating van het perineum;
• spieraandoeningen in de bekkenbodem.

Ongemak manifesteert zich in het stuitbeen, anale doorgang of rectum. Vaak zijn 's nachts onaangename manifestaties verontrustend..

Pijn trekken

De oorzaak van pijn bij het trekken kan een ontsteking zijn in de weefsels rond het rectum. Dit wekt een vals verlangen op om een ​​stoelgang, zwakte, ongemak in het bekken en het perineum te veroorzaken. Meestal is de pijn mild en trekt het, maar het is scherp. Bij vrouwen kunnen ze worden veroorzaakt door cysten in de eierstokken of door ontsteking van het voortplantingssysteem..

Mannen lijden aan trekpijn als ze prostatitis hebben. Bij prostatitis kunnen ze aan het heiligbeen en het scrotum worden gegeven. De bijzonderheid van prostatitis is dat de prostaat zelf geen zenuwuiteinden heeft. Het ongemak verspreidt zich rond, tot aan de onderrug. Voor prostatitis is het kenmerkend dat pijn nauwelijks of zeer prikkelend kan zijn. Proctalgie kan ook dergelijke uitingen van ongemak veroorzaken. Pijn die uitstraalt naar het stuitje en de bekkenorganen.

Rectale pijn tijdens de zwangerschap

De aanwezigheid van onaangename manifestaties of ongemak tijdens deze periode is de reden voor een verplicht bezoek aan de arts, omdat pijn in het rectum kan worden geassocieerd met ernstige aandoeningen van het lichaam, die niet alleen gevaarlijk kunnen zijn voor de moeder, maar ook voor het ongeboren kind. Als de ziekte niet belangrijk wordt gevonden, kan dit andere gezondheidsproblemen veroorzaken. Soms kan tijdens de zwangerschap de oorzaak van ongemak zijn:

• laag activiteitsniveau;
• lang op een harde stoel zitten.

Maar men moet niet denken dat er geen probleem is. Meestal wordt pijn precies veroorzaakt door pathologieën. Obstipatie kan jeuk in het anale gebied, constant ongemak of verbranding veroorzaken. Als slechte voeding tot zo'n probleem heeft geleid, volstaat het om het dieet voor behandeling aan te passen..

Tijdens de zwangerschap kan pijn in het rectum, aan de rechterkant en in de onderbuik worden veroorzaakt door het ontstaan ​​van een ontstekingsproces in de appendix.

Ze verschijnen vaak als gevolg van aambeien, wat gepaard gaat met obstipatie, verbranding, duizeligheid en bitterheid in de mond..

Anale kloven verschijnen als gevolg van obstipatie en diarree, aambeien. In dit geval is de pijn van het ontlastingsproces kenmerkend. Om een ​​dergelijk probleem te voorkomen, moet eraan worden herinnerd dat zwangerschap geen reden is om alles te eten wat je wilt. Voeding tijdens deze periode is nog belangrijker, omdat slecht voedsel het lichaam meer belast. Artsen raden aan lichte oefeningen te doen.

Kloppende pijn

De kloppende pijn die het rectum aantast, is kenmerkend voor paraproctitis. Het kan in 2 fasen voorkomen: chronisch en acuut. Met een verergering van de ziekte wordt het peri-rectale weefsel aangetast, verschijnt er pus, neemt de lichaamstemperatuur toe, wordt de huid nabij de anale doorgang rood, verschijnt oedeem.

De oorzaak van de ziekte: diarree, obstipatie, te veel fysieke activiteit, slechte voeding, alcoholisme, langdurig verblijf op een koude plaats. Een besmettelijke ziekteverwekker komt de anale crypten binnen, wat een ontsteking veroorzaakt. Hetzelfde ernstige ongemak wordt veroorzaakt door een peri-rectaal abces. Het doet pijn als je gaat zitten vanwege de zwelling, omdat het moeilijk is. Door ontsteking wordt het slijmvlies van de anale doorgang vernietigd. Therapie bestaat uit het openen van het abces en het aftappen.

Rectale pijn behandelen

Therapie wordt alleen voorgeschreven nadat de arts heeft vastgesteld waarom het pijn doet in het rectale gebied:

• Interne aambeien worden behandeld met latexringen. Ze zijn zo geïnstalleerd dat er geen bloed naar de knooppunten stroomt, daarom worden ze droog en vallen ze zelf af.
• Externe aambeien worden behandeld met behulp van warmtestroom. Het draagt ​​bij aan de sclerose van aambeien.
• Een anale kloof bij het begin van de ziekte gaat over van zalven en zetpillen die rectaal worden toegediend. Ze elimineren jeuk, ontstekingen, drogen de huid uit en desinfecteren.

De behandeling wordt voorgeschreven nadat de oorzaak van de pijn is vastgesteld.

Ze worden voorgeschreven voor de behandeling van aambeien na het reinigen van de darmen. Het verloop van de behandeling hangt af van het stadium van de ziekte en de vorm. De minimale duur is 7 dagen. In ieder geval wordt de benoeming van een farmaceutische behandeling uitgevoerd door een arts die deze in de loop van de therapie kan aanpassen, afhankelijk van hoe het bij de patiënt past en resultaten oplevert..

Als de pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking van het slijmvlies, wordt het aanbevolen om antibiotica in te nemen, klysma's met kamille, het dieet aan te passen.

Bij proctalgie is het absoluut noodzakelijk om kalmerende middelen te gebruiken die de oorzaak van deze aandoening zullen wegnemen. Voorschrift olie-klysma's met anesthetica, UHF, novocaïne-blokkade. Kan een cursus speciale massage aanbevelen.

Om paraproctitis kwijt te raken, is een operatie nodig. Coccigonia vereist het gebruik van fysiotherapeutische procedures, het gebruik van pijnstillers, massage.

Rectale pijn: belangrijkste oorzaken, symptoomkenmerken en meest voorkomende ziekten

Het rectum is het einde van het spijsverteringskanaal. Pijnlijke sensaties daarin kunnen worden veroorzaakt door een aantal pathologische aandoeningen die verschillende etiologie en ernst hebben. Het klinische beeld kan in dergelijke gevallen een schending van de ontlasting omvatten, moeilijkheden bij het legen van de darmen, flatulentie en een verscheidenheid aan afscheidingen in de ontlasting. Bovendien is het niet ongewoon wanneer rectale pijn wordt gecombineerd met jeuk in de anale ring. Bij een lang verloop van de ziekte komen algemene zwakte, intoxicatie, bloedarmoede en tenesmus samen.

Als de oorzaak van een dergelijke pathologische aandoening een oncologische ziekte is, kunnen aangrenzende orgaanstructuren worden beschadigd tijdens tumorgroei. In de toekomst leidt dit tot verminderd plassen, impotentie en menstruele onregelmatigheden. Om de ziekte te differentiëren, is het nodig om een ​​aantal diagnostische onderzoeken uit te voeren om de pathologie te verduidelijken. Dit omvat laboratoriumtests van bloed, urine en ontlasting, röntgenonderzoek met contrastoplossing, verschillende endoscopische technieken en palpatie van het rectum.

Hoofdredenen

Er zijn verschillende redenen voor rectale pijn:

• Anale kloof komt het meest voor. Patiënten met deze ziekte merken ernstige pijn op, een gevoel van pijn in de anale doorgang. In dit geval wordt lichte spot waargenomen in de ontlasting. Ontlastingsstoornissen van het type obstipatie kunnen in zeldzame gevallen voorkomen - diarree. Bij het eerste bezoek onderzoekt de arts de anus. In de meeste gevallen bevindt de scheur zich in het gebied van de voorste of achterste wand. Voor ernstige kloven met hevig bloeden kan een operatie nodig zijn.
• In het gebied van de anale ring zijn speciale klieren gelokaliseerd. Wanneer ze ontstoken raken, ontwikkelt zich een ziekte die paraproctitis wordt genoemd. Het belangrijkste symptoom bij deze pathologie is intense kloppende pijn in het rectum. De ziekte manifesteert zich ook als een algemene ontstekingsreactie, vergezeld van plaatselijke zwelling, roodheid en koorts. Een digitaal onderzoek van de rectale doorgang onthult een dichte formatie. De belangrijkste therapeutische tactiek is een operatie..
• Aambeien. Uitbreiding van aambeien is een veel voorkomende pathologische aandoening, vooral bij mannen. Het kan zich bij veel ziekten ontwikkelen (cirrose, bindweefsel dysplasie, etc.). In de beginfase kan het pijnsyndroom afwezig zijn, maar bij overtreding van de aambei wordt ernstige pijn opgemerkt.

Deze aanbevelingen zijn geen oproep tot actie. Alleen een bekwame specialist kan een effectieve behandeling voorschrijven die een snel herstel bevordert..

Symptomen

Het pijnsyndroom kan variëren in lokalisatie, intensiteit en frequentie, afhankelijk van de ernst en de aard van de ziekte. Dit symptoom kan met vele andere worden gecombineerd. Zo zal de patiënt bij oncopathologie klagen over een afname van het lichaamsgewicht, een verstoorde stofwisseling en het functioneren van de voortplantingsorganen. Bij de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa zal de pijn gepaard gaan met de ontlasting en ook een krampachtig karakter hebben.

Als de pijnlijke gevoelens aanhoudend zijn, spreekt dit voor diverticulose of prikkelbare darmsyndroom. Bij trombose van aambei-aderen straalt pijn uit naar het perineum en neemt toe met de stoelgang. Als tijdens de ontlasting fecale massa's worden vrijgegeven uit het rectum vermengd met pus en slijm, dan duidt dit op proctitis of de vorming van een fistulair kanaal. Bij het prikkelbare darm syndroom wordt de ontlasting besmet met slijm. Lichtvlekken kunnen worden waargenomen bij veel ziekten van het onderste spijsverteringskanaal:

• Ziekte van Crohn;
• niet-specifieke colitis ulcerosa;
• aambeien;
• anale kloof;
• diverticulosis;
• rectaal carcinoom.

Nachtelijke pijn

De belangrijkste oorzaak van rectale pijn 's nachts is proctalgie. Deze ziekte kan worden veroorzaakt door stressvolle factoren en ernstige emotionele ervaringen. Volgens statistieken komt proctalgie meestal voor bij mannen van 30-50 jaar. De duur van de pijn 's nachts varieert van 5 tot 30 minuten. Tegelijkertijd kan de slaap worden verstoord en is de patiënt geïrriteerd en uitgeput. Deze neiging leidt tot het ontstaan ​​van een vicieuze cirkel, waardoor de toestand van de patiënt verergert. De belangrijkste therapeutische tactiek is psychologische correctie om het effect van stress op de algemene emotionele achtergrond te verminderen..

Scherpe pijn

Plotselinge pijn is meestal het gevolg van acute aandoeningen. Dergelijke sensaties kunnen ongeacht het tijdstip van de dag optreden. Ze nemen toe met stoelgang, inspanning en fysieke inspanning. Het pijnsyndroom tijdens de ontwikkeling van scheuren in de anus is lang en scherp en straalt vaak uit naar het sacrale gebied. Vervolgens kan er sprake zijn van overtreding van het plassen en verstoring van de menstruatiecyclus. Bij tijdige behandeling is de prognose van de ziekte goed, maar het is zelden mogelijk om het rectum volledig te herstellen..

Kloppende pijn

Pulserende pijn in het rectum is kenmerkend voor paraproctitis. Het is gebruikelijk om twee vormen van deze pathologie te onderscheiden: acuut en chronisch. Bij acute paraproctitis treedt ontsteking op van het vetweefsel rond het rectum. Symptomatisch manifesteert de ziekte zich door het vrijkomen van pus uit de anus, een verhoging van de lichaamstemperatuur. Bij lokaal onderzoek in het perineale gebied is er zwelling en roodheid van de huid. Paraproctitis kan worden veroorzaakt door trauma aan het rectale slijmvlies, obstipatie, onderkoeling, overmatige lichamelijke inspanning en een infectieus proces in andere bekkenorganen.

Zeurende pijn

Een vergelijkbare aard van het pijnsyndroom treedt in de regel op bij ontsteking van de orgaanstructuren in de buurt van het rectum. In dit geval treden tenesmus, verslechtering van het welzijn, algemene zwakte en ongemak in het perineum op. De oorzaken van trekpijn in het rectum kunnen de vorming van cysten in de eierstokken zijn. Bovendien maakt de mannelijke helft van de mensheid vaak soortgelijke klachten met de ontwikkeling van ontstekingsprocessen in de prostaat..

Behandeling

Om het meest effectieve type behandeling te kiezen, moet eerst een juiste diagnose worden gesteld. Het voorschrijven van pijnstillers is niet effectief als de oorzaak van de eerste ziekte niet is vastgesteld. In de beginfase van aambeien worden verschillende zalven en zetpillen gebruikt om de ernst van het pathologische proces te verminderen. Als de knooppunten zijn afgekneld, moet een chirurgische ingreep worden uitgevoerd.

Bij anale kloven worden ontstekingsremmende zetpillen voorgeschreven, die de intensiteit van pijn verminderen en bijdragen aan de vroege genezing van de wond.

Bij de ziekte van Crohn wordt een speciaal dieet voorgeschreven om de belasting van het darmslijmvlies te verminderen. Bovendien is het noodzakelijk om glucocorticoïden in te nemen. Deze ziekte draagt ​​bij aan de snelle uitputting van patiënten, dus kan rehydratatietherapie nodig zijn..

Pijn in de anus - oorzaken, aard, behandeling

De site biedt alleen achtergrondinformatie voor informatieve doeleinden. Diagnose en behandeling van ziekten moet worden uitgevoerd onder toezicht van een specialist. Alle medicijnen hebben contra-indicaties. Deskundig advies is vereist!

Wat zijn de oorzaken van pijn in de anus?

Het rectum en de anus vormen het laatste deel van het spijsverteringsstelsel. Er zijn veel pathologieën van de anus die gepaard kunnen gaan met pijn..

Pijn in de anus is een symptoom dat een persoon meestal veel leed en ongemak bezorgt. Maar sommige patiënten gaan lange tijd niet naar de dokter vanwege schaamte, vertrouwen dat ze zelf het symptoom aankunnen of om andere redenen.

Het is echter de moeite waard eraan te denken dat pijn in de anus meestal een teken is van een aandoening van het rectum of de anus die moet worden behandeld. Vaak is het mogelijk om pathologie en pijnsyndroom alleen te elimineren nadat de arts de oorzaken van pijn heeft onderzocht en begrepen.

Kan het voorkomen bij gezonde mensen??

Wat pijn kan zijn?

Om de juiste diagnose te stellen en een effectieve behandeling voor te schrijven, moet de arts alles weten over de pijn die zijn patiënt zorgen baart. Pijn in de anus en het rectum is meestal onderverdeeld in acuut en chronisch:
1. Acute pijn in de anus ontwikkelt zich in korte tijd en gaat meestal even snel voorbij;
2. Chronische pijn in de anus is meestal minder uitgesproken, maar het stoort de patiënt lange tijd.

Door zijn aard kunnen pijnlijke gevoelens zijn steken, snijden, trekken, pijn, enz. Dit maakt het mogelijk om voorlopige conclusies te trekken over wat voor soort rectale ziekte in dit geval plaatsvindt.

Bovendien helpt de beoordeling van de begeleidende pijnsymptomen, die op een bepaalde ziekte kunnen duiden, vóór het instrumentele onderzoek en laboratoriumtests om een ​​voorlopige diagnose te stellen..

Oorzaken van acute pijn in de anus

Scherpe anale kloof

Acute pijn in de anus kan een symptoom zijn van anale fissuren. Bovendien komt, in tegenstelling tot aambeien, ernstige pijn voor in de anus in de anus en niet in de bovenste delen van het rectum..

De oorzaak van pijn bij deze ziekte is de vorming van een defect aan het slijmvlies in de anus. De oorzaken van een scheur kunnen zijn:

• de doorgang van harde ontlasting door het rectum en als gevolg daarvan zijn verwondingen;
• frequente obstipatie;
• langdurige diarree;
• trauma door vreemde voorwerpen, zoals visgraten.

Wanneer scheuren optreden, ernstige en scherpe pijn in de anus, in de regel direct tijdens de ontlasting. Ze zijn zo uitgesproken dat patiënten vaak gillen, de stoelgang zelf wordt moeilijk..

Het slijmvlies van het rectum is rijk aan zenuwuiteinden, daarom is de pijn bij een anale kloof niet alleen erg sterk, maar kan het zich ook verspreiden naar het heiligbeen, het perineum en andere delen van het bekken. In dit geval zijn er schendingen van het plassen, menstruatie bij vrouwen.

De bron van pijn is meestal gemakkelijk te identificeren tijdens een doktersonderzoek. Acute anale fissuren vereisen zelden een chirurgische behandeling. Vaak verdwijnt de pathologie vanzelf, verschillende crèmes, zalven, zetpillen helpen. Soms wordt de pathologie chronisch.

Aambeien

Aambeien zijn een van de meest voorkomende oorzaken van acute pijn in de anus. Deze pathologie wordt geassocieerd met een toename in omvang, trombose en ontsteking van de aambeien, die zich in grote aantallen rond het rectum en de anus bevinden..

Pijn is vaak niet het eerste symptoom van aambeien. De patiënt maakt zich lange tijd zorgen over jeuk, ongemak in het rectum. En daarna kunnen pijnsensaties samenkomen.

Pijn, jeuk en verbranding in de anus worden vaak tegelijkertijd opgemerkt. Tegelijkertijd worden tijdens de stoelgang bloeddruppels samen met de ontlasting uit het rectum afgegeven, in de latere stadia kan de patiënt zelfstandig de uitgevallen knooppunten detecteren en terugplaatsen in het rectum.

Soms maken patiënten met aambeien zich zorgen over scherpe stekende pijn in de anus. Ze kunnen erg sterk en erg pijnlijk zijn. En soms wordt het pijnsyndroom slecht uitgedrukt en is het chronisch, waardoor de patiënt bijna constant wordt gestoord.

Bijzonder hevige acute pijn in de anus treedt op tijdens een verergering van aambeien. Tegelijkertijd worden aambeien groter, zwellen ze op, worden rood, soms kunnen ze gedeeltelijk necrotisch zijn.

Trombose van aambeien

Een van de opties om aambeien te verergeren, wanneer zich bloedstolsels vormen in de aambeien en de bloedstroom wordt verstoord. In dit geval treedt een uitgesproken pijnsyndroom op, de patiënt voelt een barst, alsof er een vreemd lichaam in zijn rectum zit..

Het is kenmerkend dat bij trombose van aambeien pijn in de anus kan schieten, pulseren, het is vaak erg sterk.

Inbreuk op de aambei

Acute proctitis

Acute proctitis is een acuut ontstekingsproces in het rectale slijmvlies. Het belangrijkste symptoom van deze pathologie is acute pijn in de anus, die kan steken en snijden, schieten, vergezeld van algemene malaise en een verhoging van de lichaamstemperatuur.

Bij acute proctitis gaat rectale pijn meestal gepaard met de afvoer van bloed en pus uit de anus tijdens stoelgang. Acute proctitis kan volledig verdwijnen of veranderen in een chronisch proces, terwijl de patiënt zich zorgen begint te maken over het chronische pijnsyndroom.

Paraproctitis

Het menselijke rectum is omgeven door vetweefsel dat de bekkenholte vult. Zoals u weet, is vetweefsel bijzonder vatbaar voor ontstekingsprocessen. In dit geval wordt etterende ontsteking van het peri-rectale weefsel paraproctitis genoemd.

Een bijzonder uitgesproken pijnsyndroom wordt veroorzaakt door het ontstekingsproces, dat direct onder het rectale slijmvlies optreedt. In dit geval hebben ontstekingsmiddelen een sterk irriterend effect op meerdere zenuwuiteinden..

Acute etterende paraproctitis begint zeer gewelddadig. De patiënt ervaart zwakte, malaise, zijn lichaamstemperatuur stijgt. Er is hevige pijn in de anus, die na verloop van tijd erger wordt. Tijdens stoelgang veroorzaakt een scherpe pijn in de anus de patiënt hevige pijn, laat hem gillen, leidt tot ernstige spanning in de anale spieren en obstipatie.

Paraproctitis wordt operatief behandeld met antibiotica. Pijnstillers worden voorgeschreven, zetpillen in het rectum met anesthetica. Bij gebrek aan behandeling wordt de pathologie chronisch, de pijn wordt minder intens, dof, pijnlijk. Fistels kunnen zich vormen op de huid nabij de anus, waaruit pus vrijkomt.

Rectale verzakking

Meestal treedt rectale verzakking op bij oudere en oudere vrouwen die veel zwangerschappen hebben gehad. Tijdens deze aandoening is een deel van het rectale slijmvlies zo zwak aan de binnenkant bevestigd dat het eruit valt en in de anus wordt geknepen. In dit geval worden de zenuwuiteinden in de darm geschonden, wat leidt tot het optreden van zeer sterke en scherpe pijn.

Soms is er bij verzakking van het rectum helemaal geen pijn. Deze toestand is zelfs nog gevaarlijker. Tegen de tijd dat er pijn ontstaat, is het uitgevallen deel van het rectum al zo geperst dat het kan sterven.

Rectumverzakking en het optreden van scherpe pijn in de anus is een indicatie voor een spoedoperatie.

Rectale poliepen

Een poliep is een goedaardig neoplasma dat zich bijna overal op het slijmvlies of op de huid kan bevinden. Poliepen worden vaak aangetroffen in het lumen van het rectum. Hier dienen ze als bronnen van acute pijn in de anus en het vrijkomen van een bepaalde hoeveelheid bloed tijdens stoelgang. Soms kan constipatie ook ontstaan ​​als gevolg van poliepen. De rest van de tijd manifesteren ze zich op geen enkele manier..

Poliepen worden vaak gevonden door een proctoloog tijdens een digitaal onderzoek van het rectum. Ze worden bijna altijd met een operatie behandeld..

Helminthiasis

Helminthiases zijn parasitaire ziekten die worden veroorzaakt door verschillende wormen. Momenteel zijn er 150 varianten van. De meeste van deze parasieten leven in de dikke darm, vooral in de menselijke dikke darm. Ze kunnen ook het rectum binnendringen en acute pijn in de anus veroorzaken met verschillende intensiteit..

Bij helminthiasis kan pijn in het rectum en de anus worden gecombineerd met de volgende symptomen:

• jeuk en branderig gevoel;
• periodieke obstipatie;
• verhoogde lichaamstemperatuur, algemene tekenen van een infectieus proces;
• uitslag op de huid: vooral gebruikelijk bij kinderen, omdat parasitaire wormen een groot aantal allergenen op hun oppervlak dragen;
• andere manifestaties van allergieën.

In de meeste gevallen verdwijnen de pijn en andere vermelde symptomen onmiddellijk nadat de helminthiasis is genezen..

Rectale vreemde voorwerpen

Soms is acute pijn in de anus het gevolg van het binnendringen van vreemde lichamen. Dit geldt vooral voor harde en scherpe voorwerpen. Het meest in het oog springende voorbeeld is visgraat, dat vrijelijk door de gehele darm kan gaan, maar problemen veroorzaakt in het rectum vanwege de ongelijke contouren van het slijmvlies van deze laatste. Een scherp voorwerp beschadigt het slijmvlies, wat leidt tot het optreden van acute pijnen van verschillende intensiteit en in de toekomst etterende ontstekingen kan veroorzaken.

Ook kunnen grote voorwerpen die de anus strekken en de bloedcirculatie daarin verstoren, leiden tot voldoende sterke pijn. Dit kunnen verschillende objecten zijn die via de anus in het rectum worden ingebracht om de geslachtsorganen te stimuleren.

Grote wormen kunnen ook als vreemde lichamen fungeren..

Anale seks

Anusblessures

Pijn in de anus van chronische aard

Kwaadaardige tumoren van het rectum en de anus

Kwaadaardige gezwellen in de anus geven een zeer helder pijnsyndroom. Veel vormen van kanker ontwikkelen zich gedurende vele jaren asymptomatisch. Maar het is uiterst zeldzaam dat er patiënten zijn bij wie rectale tumoren absoluut geen symptomen geven..

Meestal is het klinische beeld van pijn in de anus als gevolg van het oncologische proces vrij kenmerkend:
1. In de vroege stadia verschijnen bloedverontreinigingen in de ontlasting.
2. In de regel begint pijn in de anus tegelijkertijd te voelen tijdens de stoelgang.
3. Geleidelijk aan begint pijn in de anus permanent te worden. Ze kunnen steken, trekken, gepaard gaan met verbranding of jeuk, en hebben een ander karakter.
4. In de toekomst verspreiden pijnlijke gevoelens zich naar aangrenzende gebieden. Mogelijk bezorgd over pijn in de onderbuik, in de iliacale regio.

Het is vermeldenswaard dat constante pijn in de anus, hoewel kenmerkend voor kwaadaardige tumoren van het rectum, niet toelaat het stadium en de mate van verwaarlozing van de ziekte te beoordelen. Zelfs als de patiënt zich zorgen maakt over hevige pijn in het rectum, kan de tumor klein zijn, doorgaan zonder uitzaaiingen en is deze goed te behandelen. En soms zijn er bij een mild pijnsyndroom al uitgesproken stoornissen.

Chronische kloof van de anus

Deze pathologie ontwikkelt zich meestal tegen de achtergrond van een acute anale fissuur, waarbij er geen behandeling was. In dit geval wordt de pijn minder intens, treedt op tijdens stoelgang en komt er tegelijkertijd met de ontlasting een kleine hoeveelheid bloed vrij.

De chronische aard van pijn is te wijten aan het volgende mechanisme:

• de aanwezigheid van een scheur leidt tot pijn;
• als gevolg hiervan is er een sterke spanning in de spieren van de anus;
• krampachtige spieren van de anus rekken de kloof nog meer uit, waardoor de pijn erger wordt.

Er vormt zich een soort vicieuze cirkel. Chronische anale fissuur is een ziekte die nooit vanzelf overgaat. Daarom heeft het noodzakelijk behandeling nodig..

Chronische paraproctitis

Cryptitis, papillitis

Anale jeuk

Pijn in de anus tijdens de zwangerschap

Speciale aandacht verdient pijn in de anus die bij vrouwen optreedt tijdens de zwangerschap. Ten eerste kan de pijn worden veroorzaakt door de zwangerschap zelf. De vergrote baarmoeder comprimeert alle aangrenzende organen, inclusief het rectum, hun bloedvaten en zenuwen. Tegelijkertijd ontwikkelt zich periodieke obstipatie, omdat fecale massa's veel moeilijker door het geperste rectum te passeren zijn. Dit vergroot het ongemak nog meer..

Bovendien veranderen tijdens de zwangerschap de vorm en grootte van het bekken van een vrouw, de relatie tussen botten en ligamenten tot op zekere hoogte. Dit leidt tot pijn in het stuitje en de anus..

Als een vrouw ooit verwondingen heeft gehad of een operatie heeft ondergaan in de anus, dan laten ze zich tijdens de zwangerschap voelen.

Pijn in de anus tijdens de zwangerschap kan acuut of constant zijn en een ander karakter hebben. In de meeste gevallen vormen ze geen bedreiging voor de gezondheid van moeder en foetus. In de meeste gevallen niet gevaarlijk en gepaard gaande pijn, kleine bloeding tijdens de stoelgang bij zwangere vrouwen.

Dergelijke symptomen kunnen echter wijzen op de mogelijkheid van een zwangerschapsafbreking en een gebrek aan sporenelementen in het lichaam van de moeder en de foetus..

Welke andere pathologieën geven pijn aan de anus?

Prostatitis

Een pathologie die veel voorkomt bij oudere mannen. Velen zijn bekend met de symptomen zoals moeite met vaak plassen, erectiestoornissen. Vaak melden mannen klachten over ongemak in de anus. Als de patiënt op een stoel zit, lijkt het hem dat er een kleine, dichte bal onder hem zit. Soms is er pijn in de anus.

Als we de symptomen van de anus en andere karakteristieke symptomen van prostatitis vergelijken, wordt de diagnose heel duidelijk.

Acute blindedarmontsteking

Iedereen weet dat pijn bij blindedarmontsteking meestal aan de rechterkant voorkomt. Maar dit is niet altijd het geval. De appendix - de appendix - kan een andere locatie hebben en daarom kan pijn op verschillende plaatsen voorkomen, ook in de anus. Ze zijn acuut, sterk en gaan vergezeld van alle karakteristieke symptomen (koorts, diarree, obstipatie, misselijkheid en braken).

Bij ernstige pijn in de anus zal een professionele arts snel een chirurgische pathologie kunnen onderzoeken en vermoeden.

Genitale ziekten

Bij ziekten van de testikels bij mannen straalt pijn vaak uit naar de anus. Tegelijkertijd helpt de juiste diagnose om extra symptomen te stellen: het scrotum wordt oedemateus, rood, pijn in de zaadbal wordt opgemerkt, de algemene toestand van de patiënt kan lijden.

Bij vrouwen met gynaecologische aandoeningen treden vaak pijn in de onderbuik op, die uitstraalt naar het rectum en de anus. Een grondig medisch onderzoek, aanvullende onderzoeksmethoden helpen om de juiste diagnose te stellen.

Ziekten van de urinewegen

Geslachtsziekten

Behandeling van pijn in de anus

Natuurlijk, om pijn in de anus aan te pakken, moet je eerst de onderliggende ziekte identificeren en behandelen die ze veroorzaakte. Als symptomatische middelen kunnen worden gebruikt:
1. Rectale zetpillen met anesthetica, ontstekingsremmende medicijnen.
2. Crèmes en zalven, ook met pijnstillende of ontstekingsremmende medicijnen.

Bovendien moet u constipatie aanpakken, geen pittig voedsel eten, grondige hygiëne van het anusgebied observeren, enkele andere aanbevelingen volgen.

Met welke arts moet ik contact opnemen voor pijn in de anus?

Voor pijn in de anus of het rectum van welke aard dan ook (acuut, chronisch, steken, snijden, schieten, trekken, enz.), Die op elk moment verschijnt als gevolg van verschillende factoren en in combinatie met andere symptomen, moet u verwijzen naar arts-proctoloog (aanmelden). Het is tenslotte de proctoloog die verschillende ziekten van het rectum, de anale sluitspier, het perineumweefsel en het perineumperineum diagnosticeert en behandelt. En aangezien pijn in de anus en het rectum altijd wordt veroorzaakt door ziekten van deze anatomische structuren, is het noodzakelijk om contact op te nemen met een proctoloog over deze symptomen..

Het enige geval dat geen beroep vereist op een proctoloog, maar op een specialist in infectieziekten (aanmelden), een helmintholoog (aanmelden) of een parasitoloog (aanmelden) is wanneer pijn in de anus en het rectum niet wordt veroorzaakt door ziekten van deze organen, maar door de aanwezigheid van parasitaire wormen (wormen) in darmlumen. Het wordt echter aanbevolen om niet te proberen infectie met wormen te herkennen en met verschillende kenmerken van pijn in de anus toch contact op te nemen met een proctoloog. De proctoloog zal immers een onderzoek uitvoeren en als, volgens de resultaten, een infectie met parasitaire wormen wordt ontdekt, zal hij de persoon eenvoudig doorverwijzen naar een arts voor infectieziekten, een helmintholoog of parasitoloog.

U moet ook weten dat als de pijn in de anus erg sterk is, in combinatie met een sterke verslechtering van het algemene welzijn, een daling van de druk, ernstige zwakte, pijn in de buik of vagina en mogelijk flauwvallen, u dan onmiddellijk een ambulance moet bellen, dus hoe dergelijke symptomen wijzen op een ernstige aandoening die onmiddellijke medische tussenkomst vereist om levens te redden.

Maar ziekten waarbij pijn in de anus wordt toegediend, vereisen contact met artsen van verschillende specialiteiten, afhankelijk van welk orgaansysteem is aangetast. Om te begrijpen welk orgaansysteem de ziekte betreft, moet men de symptomen evalueren die gepaard gaan met pijn die in de anus uitstraalt. Op basis van de definitie van de aangetaste organen wordt besloten met welke arts contact moet worden opgenomen.

Dus als een man moeite heeft met plassen, een erectie is verstoord, er is ongemak in de anus, een gevoel van pijn in de anus, dan wordt prostatitis vermoed, en in dit geval is het noodzakelijk om een ​​uroloog te raadplegen (aanmelden).

Als een man een gezwollen, rood scrotum heeft en er pijn in de zaadbal is die naar de anus uitstraalt, wordt een pathologie van de testikels vermoed, waarvoor een afspraak met een uroloog vereist is.

Als een vrouw pijn in de onderbuik heeft, die aan het rectum en de anus wordt gegeven, moet ze een gynaecoloog raadplegen (aanmelden), omdat een ziekte van de vrouwelijke geslachtsorganen wordt vermoed.

Als een man of vrouw plasstoornissen heeft, troebel, ongebruikelijke kleur van urine, vermenging van pus of bloed in de urine, mogelijk koorts, lage rugpijn die in de anus straalt, moet u een nefroloog (aanmelden) of een uroloog raadplegen, dus hoe symptomen wijzen op nierpathologie.

Als pijn wordt gevoeld in de endeldarm of uitstraalt naar de darm en de anus, wordt de pijn ook gevoeld in de buik of geslachtsorganen, pijnlijke gevoelens treden op in de urethra tijdens het plassen, daarnaast zijn er huiduitslag, roodheid, zwelling en jeuk in het genitale gebied, troebel, bij urine met onzuiverheden, abnormale vaginale afscheiding bij vrouwen, is het mogelijk dat bij mannen pus uit de uitwendige opening van het hoofd van de penis lekt - dan wordt een geslachtsinfectie vermoed, en in dit geval is het noodzakelijk om een ​​venereoloog te raadplegen (aanmelden). Vrouwen kunnen ook contact opnemen met een gynaecoloog en mannen - een uroloog..

Welke tests kan een arts voorschrijven voor pijn in de anus?

Als een persoon een proctoloog raadpleegt voor pijn in de anus of het rectum, worden allereerst, ongeacht welke ziekte wordt vermoed, de volgende onderzoeken uitgevoerd:

• Onderzoek van het perineum, anus, anus en sacrococcygeale regio. Tijdens het onderzoek worden de toestand van de huid, de aanwezigheid van krassen, verhoogde of verzwakte pigmentatie, verdikking en verstrakking van de huid geregistreerd. Het evalueert ook een vlakke of ingetrokken anus, een gesloten of gapende anus. Let op de aanwezigheid van poliepen, tumorachtige uitstulpingen, huidranden, aambeien, littekens en cicatriciale misvormingen nabij de anus, beoordeel hun locatie, grootte en textuur bij aanraking. Als er fistels zijn, worden hun locatie, aantal, diameter, conditie van de weefsels rond de gaten, de aanwezigheid en de aard van de fistulaire ontlading bepaald. De anale reflex wordt ook gecontroleerd door de huid rond de anus te aaien met een stompe naald. Met een dergelijk extern onderzoek kunt u de toestand van de weefsels van de anus en nabij de anus beoordelen en pathologieën identificeren die zichtbaar zijn voor het oog.
• Digitaal rectaal onderzoek, waarvan de essentie is om een ​​vinger in het rectum te steken en de toestand van de anus en de onderste delen van de rectale ampulla door aanraking te beoordelen. Deze studie is indicatief van aard en geeft de arts veel informatie over de ziekte van de patiënt. Met digitaal onderzoek kunt u dus de toestand van de weefsels van het anale kanaal, het rectale slijmvlies, weefsels rond de darm, de aard van de ontlading uit de darm en de sluitingsfunctie van de sluitspier beoordelen. Tijdens de studie worden de wanden van het anale kanaal gevoeld, worden de mobiliteit, elasticiteit en de aard van de vouwing van het slijmvlies beoordeeld. Dan beweegt de vinger van de dokter dieper en voelt de ampulla van het rectum. Met vingeronderzoek kunt u anale fissuren, paraproctitis, fistels, aambeien, littekens en vernauwing van het darmlumen, neoplasmata in het darmlumen, sluitspierkrampen, de aanwezigheid van vreemde lichamen, enz. Vingeronderzoek gaat altijd vooraf aan instrumentele onderzoeken, omdat het niet alleen de diagnose van een aantal pathologieën mogelijk maakt, maar ook om te beoordelen of de organen van de patiënt klaar zijn voor onderzoek met instrumenten. Als tumoren worden gedetecteerd in het anale kanaal of de rectale ampulla, vernauwing van het lumen of spasmen van de sluitspier, worden er geen instrumentele onderzoeken uitgevoerd om de darmwand niet te beschadigen.
• Algemene bloedanalyse.
• Scatologische analyse van ontlasting (met een reactie op occult bloed).
• Uitwerpselen op eierenworm.
• Analyse van uitwerpselen voor microflora (alleen toegewezen als u een bestaande dysbiose vermoedt).
• Een uitstrijkje uit het gebied rond de anus (alleen voorgeschreven bij vermoeden van een schimmelinfectie of genitale herpes).

Nadat de bovengenoemde verplichte examens zijn afgerond, worden aanvullende examens toegewezen op basis van hun resultaten. Daarom wordt allereerst anoscopie voorgeschreven (aanmelden) - onderzoek van het binnenoppervlak van het rectum met een speciaal instrument (anoscoop) tot een diepte van 10-12 cm De anoscoop wordt door de anus in de darm ingebracht en met zijn hulp onderzoekt de arts het darmoppervlak van binnenuit. Deze diagnostische procedure moet noodzakelijkerwijs worden uitgevoerd vóór sigmoidoscopie en colonoscopie (aanmelden), omdat u hiermee kunt beoordelen of het mogelijk is om verschillende diagnostische instrumenten dieper in de darm te introduceren. Als tijdens het onderzoek aambeien, anale fissuren, cicatriciale misvormingen van de anus werden gedetecteerd en er geen tekenen zijn van andere pathologieën, dan zijn aanvullende onderzoeken niet voorgeschreven. In alle andere gevallen, wanneer andere pathologieën worden vermoed (bijvoorbeeld poliepen van het darmslijmvlies, cryptitis, papillitis, proctitis, enz.), Worden aanvullende onderzoeken uitgevoerd, zoals sigmoidoscopie, colonoscopie, sfincterometrie, sondeonderzoek, test met kleurstoffen, biopsie ( aanmelden), fistulografie (aanmelden), irrigoscopie (aanmelden).

Na anoscopie, als pathologie van de anale sluitspier wordt gedetecteerd (bijvoorbeeld gapende anus, littekens, enz.), Wordt sfincterometrie uitgevoerd om de obturatorfunctie te beoordelen. Als de obturatorfunctie wordt verminderd, heeft de patiënt een hoog risico op rectale verzakking of knijpen van bestaande aambeien.

Als fistels worden gedetecteerd, wordt na anoscopie een sonde uitgevoerd, een test met kleurstoffen en fistulografie om de toestand, lengte, kronkeligheid, de aanwezigheid van holtes van het fistuleuze kanaal, de verbinding met het darmlumen, enz. Te beoordelen. De studie met een sonde omvat de introductie van een bolvormige sonde in het fistulaire kanaal en de zorgvuldige voortgang zo diep mogelijk. De aanwezigheid van een fistulair kanaal dat aansluit op het darmlumen is een ongetwijfeld teken van chronische paraproctitis. Na het onderzoeken van de fistulaire passages, wordt een test met een kleurstof uitgevoerd, waarbij de gekleurde antiseptische stof met een spuit in de fistel wordt geïnjecteerd en ze kijken waar het uit zal stromen, wat het mogelijk maakt om de verbindingen en de lengte van de fistulaire passage te evalueren. Als de sondering- en kleurstoftest geen uitgebreide informatie over de fistel gaf, wordt fistulografie voorgeschreven en uitgevoerd, wat een röntgenfoto is van het gebied van het fistulaire kanaal dat eerder was gevuld met een contrastmiddel..

Als er geen fistels werden gedetecteerd, wordt na anoscopie sigmoïdoscopie uitgevoerd (aanmelden), waarmee u het oppervlak van het rectum en de sigmoïde colon van binnenuit op 20-35 cm van de anale sluitspier kunt onderzoeken. Met sigmoïdoscopie kunt u de kleur, glans, vocht, elasticiteit, reliëf, de aard van vouwen, het vasculaire patroon van het slijmvlies en de tonus en motorische activiteit van de onderzochte delen van de darm beoordelen. Met behulp van sigmoidoscopie kunnen proctosigmoiditis, proctitis, tumoren, poliepen, colitis ulcerosa en andere pathologieën worden gediagnosticeerd.

Als onderzoek, digitaal onderzoek, anoscopie en rectomanoscopie onvoldoende waren om een ​​juiste diagnose te stellen, kunnen daarnaast coloscopie, irrigoscopie en biopsie van beschadigde darmgebieden worden voorgeschreven. Met colonoscopie en irrigoscopie kunt u tumorformaties, stricturen, divertikels en andere darmpathologieën identificeren, en in hun loop wordt de hele dikke darm onderzocht, en niet slechts 35 cm van de anus. Een biopsie wordt alleen voorgeschreven als er tumoren worden ontdekt, de ziekte van Crohn of tuberculose wordt vermoed. Voor een biopsie, knijpt u een klein stukje van het beschadigde deel van de darm af en onderzoekt u het onder een microscoop, wat het mogelijk maakt om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen door de aard van veranderingen in de weefselstructuur.

De proctoloog schrijft meestal geen andere onderzoeken voor, omdat de vermelde onderzoeken het mogelijk maken om verschillende ziekten van de dikke darm volledig te diagnosticeren.

Als een persoon pijn heeft die in het rectum uitstraalt, wanneer men geen proctoloog, maar artsen van andere specialiteiten moet contacteren, schrijven zij andere tests en onderzoeken voor om de pathologie van de patiënt te identificeren.

Dus als een man moeite heeft met urineren, erectiestoornissen, ongemak in de anus, pijn in de anus trekken, wordt prostatitis vermoed, en in dit geval schrijft de arts de volgende tests en onderzoeken voor:

• Rectaal onderzoek van de prostaat met verzameling van prostaatafscheidingen (aanmelden);
• Bacteriologische kweek van urine- en prostaatafscheidingen om de veroorzaker van het ontstekingsproces en de gevoeligheid voor antibiotica te bepalen;
• Spermogram (aanmelden);
• Echografie van de prostaat (aanmelden).

In de regel worden alle bovenstaande onderzoeken onmiddellijk en gelijktijdig voorgeschreven als er een vermoeden bestaat van prostatitis.

Wanneer een man een gezwollen, rood scrotum heeft en er pijn in de zaadbal is die in de anus uitstraalt - vermoedt de arts een pathologie van de testikels, en in dit geval onderzoekt hij, palpeert hij zorgvuldig het orgaan en schrijft hij ook een echografie voor. Naast echografie wordt, als een abces wordt vermoed, een diagnostische punctie gedaan. Als een testiculaire tumor wordt vermoed, schrijft de arts een biopsie voor om het type neoplasma te bepalen.

Als een vrouw pijn in de onderbuik ontwikkelt, uitstralend naar het rectum en de anus, wordt een gynaecologische ziekte vermoed, en in dit geval moet de arts een onderzoek uitvoeren, een echografie voorschrijven, een uitstrijkje uit de vagina op de microflora (aanmelden), secreties zaaien voor pathogene pathogenen, en algemene analyse van bloed en urine. Daarnaast kan de gynaecoloog, afhankelijk van de resultaten van deze onderzoeken, andere aanvullende onderzoeken voorschrijven..

Wanneer een persoon urinelozing heeft, is de urine troebel, van een ongebruikelijke kleur, met vermenging van pus of bloed, is er pijn in de onderrug die uitstraalt in de anus en kan de lichaamstemperatuur ook verhoogd zijn, dan wordt een nieraandoening vermoed, en in dit geval schrijft de arts de volgende onderzoeken en tests voor :

• Algemene bloedanalyse;
• Biochemische bloedtest (ureum, creatinine, bilirubine, totaal eiwit, AST, ALAT, alkalische fosfatase, enz.);
• Algemene urine-analyse;
• Urine-analyse volgens Nechiporenko (aanmelden);
• Urine-analyse volgens Zimnitsky (aanmelden);
• Rehberg's test (aanmelden);
• Bacteriologische kweek van urine of urethrale afscheiding;
• Echografie van de nieren (aanmelden), urineleiders en blaas;
• Cystoscopie (aanmelden);
• Urografie (röntgenfoto van het urinewegstelsel) (aanmelden);
• Scintigrafie van de nieren (inschrijving) en urinewegen;
• Computertomografie van de nieren en de urinewegen.

De arts schrijft niet alle vermelde tests en onderzoeken tegelijk voor, maar gebruikt eerst de methoden die het meest informatief zijn en in de overgrote meerderheid van de gevallen de diagnose van pathologie mogelijk maken. Dus, in de eerste plaats schrijft de arts urine, bloedtesten, Reberg's test, echografie van de blaas (aanmelden) en nieren voor. En alleen als bij deze onderzoeken geen diagnose kan worden gesteld, wordt cystoscopie aanvullend voorgeschreven (bij vermoeden van een pathologie van de blaas), urografie (bij vermoeden van nierpathologie) of computertomografie (bij vermoeden van een ziekte van een orgaan van de urinewegen).

Wanneer pijn in het rectum wordt gevoeld of eraan wordt gegeven, gecombineerd met pijn in de buik of geslachtsorganen, evenals pijn in de urethra bij het plassen, huiduitslag, jeuk, zwelling en roodheid in het genitale gebied, abnormale vaginale afscheiding bij een vrouw en de uitstroom van etter uit penis bij mannen - een geslachtsziekte wordt vermoed, en in dit geval schrijft de arts de volgende tests en onderzoeken voor:

• Een uitstrijkje uit de vagina bij vrouwen en uit de plasbuis bij mannen;
• Algemene urine-analyse;
• Analyse van bloed, vaginale afscheiding en schrapen uit de urethra op genitale infecties (voor chlamydia (aanmelden), mycoplasma (aanmelden), gardnerella, ureaplasma (aanmelden), Trichomonas, gonococcus, Candida-schimmels);
• Analyses op de aanwezigheid van virussen - herpesvirus type 1 en 2 (aanmelden), humaan papillomavirus (aanmelden), cytomegalovirus (aanmelden), Epstein-Barr-virus;
• Bloedonderzoek voor syfilis (aanmelden);
• Bacteriologische cultuur van vaginale afscheiding bij vrouwen of urethra bij mannen;
• Echografie van de bekkenorganen (aanmelden).

Deze tests worden meestal niet allemaal tegelijk voorgeschreven, maar op hun beurt. Dus eerst en vooral wordt een uitstrijkje uit de vagina bij vrouwen en uit de urethra bij mannen gehaald en onder een microscoop onderzocht, evenals een analyse van de losgemaakte geslachtsdelen of bloed op infecties (chlamydia, mycoplasma, gardnerella, ureaplasma, Trichomonas, gonococcus, Candida-schimmels) en echografie. Bovendien wordt een bloedtest voor syfilis voorgeschreven. Analyse van genitale of bloedafvoer voor genitale infecties (aanmelden) kan worden aangevuld met bacteriologische kweek van de afscheiding van de urethra of vagina om alle mogelijke infectieuze agentia te identificeren. Tests voor verschillende virussen worden voorgeschreven als aanvullende tests als er tekenen zijn van virale laesies van de geslachtsorganen.

Rectale pijn

Anorectale pijn kan, afhankelijk van de oorzaak die ze veroorzaakte, van een andere aard en intensiteit zijn. De beoordeling van de pijn zelf, de bijbehorende manifestaties van de ziekte en de resultaten van laboratorium- en instrumentele onderzoeksmethoden helpen bij het bepalen van de diagnose en de noodzakelijke behandeling. Pijn in het rectum kan te wijten zijn aan functiestoornissen of organische pathologie. Pijn op dit gebied wordt soms niet geassocieerd met een aandoening van het rectum, ze kunnen neurogeen, bestralend of psychogeen zijn. Incidentele pijnaanvallen worden beschouwd als acute pijn. Periodiek terugkerende gedurende 3 maanden of langer, langdurige en aanhoudende pijn wordt als chronisch beschouwd.

De redenen

Pijn in het rectum kan worden geassocieerd met ziekten, trauma's, aangeboren afwijkingen. Mogelijke oorzaken van anorectale pijn:

• aambeien,
• anale kloof,
• paraproctitis en rectale fistels,
• rectale verzakking,
• functionele anorectale pijn,
• kanker.

Een nadelig effect van veel factoren kan leiden tot pijnsyndroom, bijvoorbeeld functiestoornissen in de darmen met frequente obstipatie of, integendeel, diarree, ontstekingsziekten van de dikke darm en het rectum, traumatische verwondingen van het bekken en het perineum, langdurig zitten in het toilet, cicatriciale misvormingen van de anus of het rectum darm als gevolg van een operatie.

Soms wordt pijn in dit gebied niet anatomisch geassocieerd met het rectum of de anus. De taak van de differentiële diagnostische zoektocht is om de ware pijnbron te identificeren, omdat zonder dit de juiste behandelmethode niet kan worden gekozen. Hiervoor worden, naast het beoordelen van klachten en objectieve onderzoeksgegevens, methoden voor laboratorium- en instrumentele diagnostiek gebruikt. Mogelijke oorzaken van pijn in de anorectale zone, niet gerelateerd aan de pathologie van het rectum:

• coccygodynia,
• prostatitis,
• perianaal hematoom,
• pilonidale cyste,
• disfunctie van de bekkenbodemspieren.

Kenmerken van pijnsyndroom en behandeling voor specifieke nosologieën

Gebarsten anus

Anale kloven kunnen acuut of chronisch zijn. Obstipatie, colitis, proctitis, aambeien dragen bij aan hun optreden. De ziekte gaat gepaard met pijn, vaak intens, vaak brandend, snijdend van aard, evenals sfincterkrampen en lichte bloeding tijdens de stoelgang. Pijn kan uitstralen naar het perineum, het heiligbeen en langs het rectum, soms enkele uren.

Gebruik om de ziekte te behandelen:

• antispasmodica,
• pijnstillers,
• kaarsen met verdovingsmiddelen,
• laxeermiddelen,
• microclysters vóór ontlasting,
• actuele zalven met ontstekingsremmende en wondhelend effect,
• warme baden met kaliumpermanganaatoplossing,
• fysiotherapie methoden,
• blokkade met novocaïne en hydrocortison onder de basis van de scheuren.

In een chronisch proces, met een mislukte conservatieve behandeling, kan het noodzakelijk zijn om de spleet chirurgisch te verwijderen met verplicht histologisch onderzoek van het materiaal om oncopathologie uit te sluiten.

Aambeien

Een veel voorkomende pathologie, vaker waargenomen bij mannen van 30-50 jaar oud. Bij deze ziekte komen spataderen voor in de anus. Voor aambeien zijn de volgende symptomen het meest kenmerkend:

• ongemak van een vreemd lichaam in de anus,
• bloeden tijdens stoelgang,
• jeuk kan optreden als gevolg van constante irritatie van het slijmvlies.

Pijn treedt meestal op na het toevoegen van complicaties: anale kloof, ontsteking, trombose van aambeien of hun overtreding.

• eetpatroon;
• ontlasting normalisatie activiteiten;
• hygiënische procedures;
• lokale behandeling met zalven, zetpillen;
• venotonische geneesmiddelen (Detralex, Venoruton, Proctosedil).

Pijnstillers en anesthetica voor systemisch of lokaal gebruik worden gebruikt in aanwezigheid van hevige pijn, die meestal gepaard gaat met complicaties en een passende therapie vereist.

De laatste jaren worden zeer effectieve minimaal invasieve ingrepen steeds populairder, waardoor het probleem van aambeien radicaal kan worden opgelost zonder toevlucht te nemen tot chirurgische behandeling. Dergelijke moderne technieken omvatten: fotocoagulatie met behulp van infraroodstraling, sclerotherapie, elektrocoagulatie, cryotherapie, verschillende ligatie-opties - latex of proximaal.

Paraproctitis

De ziekte wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van een ontstekingsproces in het pararectale weefsel. Vaker lijden mannen van 30-50 jaar. Het komt voor door de penetratie van pathogenen in het weefsel, meestal door de lymfogene route met ontsteking van de perianale klieren. Een belangrijke rol kan worden gespeeld door microtrauma met vreemde insluitsels in de ontlasting, scheuren, zweren op het slijmvlies bij de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, aambeien. Trauma wordt zelden de oorzaak van paraproctitis. De ziekte kan secundair van aard zijn en zich ontwikkelen als een complicatie van urethritis, prostatitis, ontstekingsprocessen in het vrouwelijke genitale gebied.

Paraproctitis heeft een acuut beloop, dat zich uit in symptomen van intoxicatie en intense pijn, vaak pulserend, en neemt toe bij digitaal onderzoek van het rectum. In sommige gevallen verloopt het proces chronisch, dat wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van interne of externe fistels.

Acute paraproctitis wordt operatief behandeld. Bij chronische rectale fistels wordt conservatieve behandeling meestal gebruikt als voorbereidende fase vóór de operatie.

Rectale kanker

De ziekte ontwikkelt zich meestal tegen de achtergrond van precancereuze pathologieën: poliepen, de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, chronische paraproctitis. Vroege pijn treedt op wanneer het proces zich in het anale kanaal bevindt. In andere gevallen treedt het op wanneer de tumor groot is en de kwaadaardige groei zich verspreidt naar de omliggende weefsels. De pijn is meestal constant, kan worden gevoeld in de onderbuik, in het stuitbeen of de anus, soms in de lumbale regio.

Chirurgische behandeling, indien geïndiceerd, wordt gecombineerd met bestraling en chemotherapie. Het gebruik van pijnstillers is vooral belangrijk in de latere stadia van de ziekte, wanneer radicale chirurgie onmogelijk is. Indien nodig worden verdovende pijnstillers gebruikt.

Functionele anorectale pijn

De ziekte wordt chronische proctalgie genoemd. Een dergelijke diagnose wordt gesteld wanneer andere oorzaken van pijn zijn uitgesloten, zoals ontsteking, ischemie, scheuren. Pathologie komt vrij vaak voor, maar een aanzienlijk deel van de patiënten met rectale pijn zoekt vanwege schaamte geen medische hulp. De ziekte wordt geassocieerd met stress en fysieke belasting. Vrouwen worden iets vaker ziek, de gemiddelde leeftijd van patiënten is 45 jaar. Er zijn verschillende nosologische vormen van de aandoening:

• De niet-specifieke vorm wordt gekenmerkt door pijn na het zitten, in rugligging. Pijn kan branden, kloppen, uitstralen naar het heiligbeen, dijen, buik en kan leiden tot depressie en slapeloosheid.
• Levator anus-syndroom, waarbij een constant gevoel van druk kan worden gevoeld, doffe pijn in het bovenste rectum. Pijnsyndroom treedt op bij langdurig zitten of verhoogde peristaltiek en kan tot 20 minuten duren. Pathologie is vrij wijdverbreid, vaker hebben vrouwen er last van.
• Een andere optie is voorbijgaande proctalgie fugax, gemanifesteerd door intense pijn in het rectum, waarvan de duur meestal in minuten wordt berekend, zelden duurt de aanval enkele uren. Het syndroom treft zowel mannen als vrouwen, de frequentie van aanvallen bij de meeste patiënten is laag - meerdere keren per jaar. Er wordt aangenomen dat de ziekte niet kan worden behandeld, maar tegelijkertijd vordert de pathologie niet en verloopt deze zonder complicaties. Daarom is bij proctalgia fugax psychotherapie aangewezen, met als taak de patiënt de goedaardige aard van de ziekte uit te leggen. Baden, massage kan nuttig zijn, voor pijn is het mogelijk om myotrope krampstillers, diltiazem, bètablokkers te gebruiken.

Behandeling van verschillende vormen van proctalgie wordt uitgevoerd door fysiotherapieprocedures, novocaïne-blokkades en speciale massage. Psychotrope geneesmiddelen met kalmerende werking, microclysters met halsband, novocaïne, duindoornolie zijn effectief.

Psychosomatiek van rectale pijn

Momenteel wordt veel belang gehecht aan de psychologische aspecten en stressfactoren bij de vorming van vele ziekten van het lichaam. En dit gaat niet alleen over proctalgie, die van functionele aard is. Vaak spelen negatieve attitudes of een toestand van constante spanning, angst een bepaalde rol bij de vorming van organische pathologie van het rectum..

Ziekten van het rectum en het bijbehorende pijnsyndroom hebben verschillende verklaringen vanuit het oogpunt van psychosomatiek. Met name attitudes zoals overmatige gehechtheid aan dingen of objecten, angst om te verliezen wat je hebt, de neiging om te hamsteren en gierigheid kunnen tot problemen leiden. Niet alleen materiële gehechtheden kunnen negatieve gevolgen hebben, maar ook een overdreven verlangen naar stabiliteit, angst voor verandering en conservatisme. De wens om ten koste van alles de gevestigde manier van leven en het gebruikelijke comfort te behouden, houdt een persoon constant in spanning. Alle veranderingen worden door hem uiterst pijnlijk waargenomen, een dergelijke houding leidt uiteindelijk tot stagnatie van energie en verschillende ziekten, waaronder pathologie van het rectum.

Langdurige angsten, constante spanning, een gevoel van psychologische druk kunnen ook rectumaandoeningen veroorzaken. Interne stijfheid, leven in angst leidt vaak tot ziekten zoals aambeien. Vaak zijn mensen die lijden aan rectale pathologie, die zichzelf dwingen onbemind werk te doen, ontevreden over de resultaten van hun activiteiten en zijn ze tegelijkertijd bang voor kritiek van anderen. De ontwikkeling van kanker bij psychosomatiek wordt geassocieerd met een afwijzing van zichzelf en de vruchten van iemands activiteit, sterke wrok, haat.

De conclusie is simpel: je moet op een complexe manier omgaan met pijn in de endeldarm. Om dit te doen, moeten, indien mogelijk, de factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte, inclusief psychologische, worden geëlimineerd, adequate medicamenteuze therapie worden uitgevoerd, fysiotherapeutische methoden, kruidengeneesmiddelen worden gebruikt om de dagelijkse routine te normaliseren, een therapeutisch dieet en gymnastiek te kiezen. De resultaten van de behandeling hangen grotendeels niet alleen af ​​van de hoeveelheid inspanning, maar ook van de wens om te herstellen, van de bereidheid om hun gewoonten, levensstijl en psychologische attitudes te veranderen..